Psalmen 107:13

13 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.

Psalmen 107:13 Meaning and Commentary

Psalms 107:13

Then they cried unto the Lord in their trouble
Their affliction, their hearts being brought down with labour, and they being and finding themselves in a state of darkness, in the shadow of death, in affliction and iron; or in soul troubles, under a sense of sin, and in a view of wrath and displeasure; under apprehensions of imminent danger, as the disciples in the storm; and therefore cry to the Lord, as they did,

Lord, save us, we perish,
( Matthew 8:2 Matthew 8:5 ) .

And he saved them out of their distresses;
from all their sins; from the curse of the law; from wrath to come; from hell and death; being both able and willing. The following verse further explains this.

Psalmen 107:13 In-Context

11 Omdat zij wederspannig waren geweest tegen Gods geboden, en den raad des Allerhoogsten onwaardiglijk verworpen hadden.

12 Waarom Hij hun het hart door zwarigheid vernederd heeft; zij zijn gestruikeld, en er was geen helper.

13 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.

14 Hij voerde hen uit de duisternis en de schaduw des doods, en Hij brak hun banden.

15 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;