Nehemiah 2:17

17 et dixi eis vos nostis adflictionem in qua sumus quia Hierusalem deserta est et portae eius consumptae sunt igni venite et aedificemus muros Hierusalem et non simus ultra obprobrium

Nehemiah 2:17 Meaning and Commentary

Nehemiah 2:17

Then said I unto them
The priests and princes of the Jews:

you see the distress that we are in;
lie open to our enemies, and exposed to their insults:

how Jerusalem lieth waste, and the gates thereof are burnt with fire,
( Nehemiah 1:3 ) ( Nehemiah 2:3 Nehemiah 2:13 ) ,

come, and let us build up the wall of Jerusalem that we be no more a
reproach;
to their neighbours about them, who scoffed at them as a defenceless people and frequently came in upon them, and spoiled and plundered them of their goods and substance.

Nehemiah 2:17 In-Context

15 et ascendi per torrentem nocte et considerabam murum et reversus veni ad portam Vallis et redii

16 magistratus autem nesciebant quo abissem aut quid ego facerem sed et Iudaeis et sacerdotibus et optimatibus et magistratibus et reliquis qui faciebant opus usque ad id locorum nihil indicaveram

17 et dixi eis vos nostis adflictionem in qua sumus quia Hierusalem deserta est et portae eius consumptae sunt igni venite et aedificemus muros Hierusalem et non simus ultra obprobrium

18 et indicavi eis manum Dei mei quod esset bona mecum et verba regis quae locutus est mihi et aio surgamus et aedificemus et confortatae sunt manus eorum in bono

19 audierunt autem Sanaballat Horonites et Tobias servus ammanites et Gosem Arabs et subsannaverunt nos et despexerunt dixeruntque quae est haec res quam facitis numquid contra regem vos rebellatis