1 Kronieken 12:15

15 Deze zelfden zijn het, die over de Jordaan gingen in de eerste maand, toen dezelve vol was aan al haar oevers; en zij verdreven al de inwoners der laagten, tegen het oosten en tegen het westen.

1 Kronieken 12:15 Meaning and Commentary

1 Chronicles 12:15

These are they that went over Jordan in the first month
The month Nisan or Ab; as they must come over Jordan to come to David, since they dwelt on the other side of it:

when it had overflown all its banks;
as it did at this time of the year, see ( Joshua 3:15 ) which is observed to show both the time of the year when they came over, and their zeal and ardour to assist David, and their boldness and intrepidity; fearless of danger, they threw themselves into Jordan, and swam over it, in all probability when the waters of it were so deep they could not ford it, and so rapid that they were in danger of being carried away with them:

and they put to flight all them of the valleys, both towards the east,
and towards the west;
who dwelt in the valleys, or plains of Jordan east and west; who seeing a number of men come over, took them for enemies, and fled, so Kimchi; or, as others think, these were the Philistines, who, on the defeat of Saul, took possession of the cities of Israel, in the valleys forsaken by them, ( 1 Samuel 31:7 ) or rather these were the Moabites or Arabs, who made incursions into the land of Israel for prey, the Gadites met with, when they came over Jordan.

1 Kronieken 12:15 In-Context

13 Jirmeja de tiende; Machbannai de elfde.

14 Dezen waren van de kinderen van Gad, hoofden des heirs; een van de kleinsten was over honderd, en de grootste over duizend.

15 Deze zelfden zijn het, die over de Jordaan gingen in de eerste maand, toen dezelve vol was aan al haar oevers; en zij verdreven al de inwoners der laagten, tegen het oosten en tegen het westen.

16 Er kwamen ook van de kinderen van Benjamin en Juda op de vesting tot David.

17 En David ging uit hun tegemoet, en antwoordde, en zeide tot hen: Indien gijlieden ten vrede tot mij gekomen zijt, om mij te helpen, zo zal mijn hart tegelijk over ulieden zijn; maar indien het is, om mij aan mijn vijanden bedriegelijk over te leveren, daar toch geen wrevel in mijn handen is, de God onzer vaderen zie het, en straffe het!