Richtere 16:16

16 En het geschiedde, als zij hem alle dagen met haar woorden perste, en hem moeilijk viel, dat zijn ziel verdrietig werd tot stervens toe;

Richtere 16:16 Meaning and Commentary

Judges 16:16

And it came to pass, when she pressed him daily with her
words, and urged him
Lay at him day after day to communicate the secret to him, gave him no rest, but was incessant in her applications to him:

so that his soul was vexed unto death:
could hardly bear to live, but wished to die, being in the utmost perplexity what to do between two different passions, love and fear; on the one hand chained by his lust to this harlot, that was continually teasing him, and whom he had not an heart to leave, or otherwise that would have cleared him of his difficulties; and on the other hand, should he disclose the secret, he feared, and was in danger of losing his strength, in which his glory lay: or

``his soul was shortened unto death'' ^F3;

it was the means of shortening his days, and hastening his death. Abarbinel thinks that Samson was sensible of this, that his days were short, and the time of his death at hand; which made him the more willing to impart the secret. This may put in mind of the story of Milo, a man famous for his great strength, said to carry an ox upon his shoulders a furlong without breathing; of whom it is reported, that none of his adversaries could deliver themselves out of his hands, but his whore could, often contending with him; hence it is observed of him, that he was strong in body, but not of a manly soul {d}; and there are many other things said ^F5 of him concerning his great strength, which seem to be taken from this history of Samson.

---

FOOTNOTES:

F3 (ruqt) "abbreviata est", Montanus, Drusius. So Munster.
F4 Aelian. Var. Hist. l. 2. c. 24.
F5 Vid. Pausan. Eliac. 2. sive. l. 6. p. 309.

Richtere 16:16 In-Context

14 En zij maakte ze vast met een pin, en zeide tot hem: De Filistijnen over u, Simson! Toen waakte hij op uit zijn slaap, en nam weg de pin der gevlochten haarlokken, en den weversboom.

15 Toen zeide zij tot hem: Hoe zult gij zeggen: Ik heb u lief, daar uw hart niet met mij is? Gij hebt nu driemaal met mij gespot, en mij niet verklaard, waarin uw grote kracht zij.

16 En het geschiedde, als zij hem alle dagen met haar woorden perste, en hem moeilijk viel, dat zijn ziel verdrietig werd tot stervens toe;

17 Zo verklaarde hij haar zijn ganse hart, en zeide tot haar: Er is nooit een scheermes op mijn hoofd gekomen, want ik ben een Nazireer Gods van mijn moeders buik af; indien ik geschoren wierd, zo zou mijn kracht van mij wijken, en ik zou zwak worden, en wezen als alle de mensen.

18 Als nu Delila zag, dat hij haar zijn ganse hart verklaard had, zo zond zij heen, en riep de vorsten der Filistijnen, zeggende: Komt ditmaal op, want hij heeft mij zijn ganse hart verklaard. En de vorsten der Filistijnen kwamen tot haar op, en brachten dat geld in hun hand.