Zacharia 12

1 De last van het woord des HEEREN over Israel. De HEERE spreekt, Die den hemel uitbreidt, en de aarde grondvest, en des mensen geest in zijn binnenste formeert.

2 Ziet, Ik zal Jeruzalem stellen tot een drinkschaal der zwijmeling allen volken rondom; ja, ook zal zij zijn over Juda, in de belegering tegen Jeruzalem.

3 En het zal te dien dage geschieden, dat Ik Jeruzalem stellen zal tot een lastigen steen allen volken; allen, die zich daarmede beladen, zullen gewisselijk doorsneden worden; en al de volken der aarde zullen zich tegen haar verzamelen.

4 Te dien dage, spreekt de HEERE, zal Ik alle paarden met schuwigheid slaan, en hun ruiters met zinneloosheid; maar over het huis van Juda zal Ik Mijn ogen openen, en alle paarden der volken zal Ik met blindheid slaan.

5 Dan zullen de leidslieden van Juda in hun hart zeggen: De inwoners van Jeruzalem zullen mij een sterkte zijn in den HEERE der heirscharen, hun God.

6 Te dien dage zal Ik de leidslieden van Juda stellen als een vurige haard onder het hout, en als een vurige fakkel onder de schoven; en zij zullen ter rechterzijde en ter linkerzijde alle volken rondom verteren; en Jeruzalem zal nog blijven in haar plaats te Jeruzalem.

7 En de HEERE zal de tenten van Juda ten voorste behouden, opdat de heerlijkheid van het huis Davids, en de heerlijkheid der inwoners van Jeruzalem, zich niet verheffe tegen Juda.

8 Te dien dage zal de HEERE de inwoners van Jeruzalem beschutten; en die, die onder hen struikelen zou, zal te dien dage zijn als David; en het huis Davids zal zijn als goden; als de Engel des HEEREN voor hun aangezicht.

9 En het zal te dien dage geschieden, dat Ik zal zoeken te verdelgen alle heidenen, die tegen Jeruzalem aankomen.

10 Doch over het huis Davids, en over de inwoners van Jeruzalem, zal Ik uitstorten den Geest der genade en der gebeden; en zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen, als met de rouwklage over een enigen zoon; en zij zullen over Hem bitterlijk kermen, gelijk men bitterlijk kermt over een eerstgeborene.

11 Te dien dage zal te Jeruzalem de rouwklage groot zijn, gelijk die rouwklage van Hadadrimmon, in het dal van Megiddon.

12 En het land zal rouwklagen, elk geslacht bijzonder; het geslacht van het huis Davids bijzonder, en hunlieder vrouwen bijzonder; en het geslacht van het huis van Nathan bijzonder, en hun vrouwen bijzonder;

13 Het geslacht van het huis van Levi bijzonder, en hun vrouwen bijzonder; het geslacht van Simei bijzonder, en hun vrouwen bijzonder;

14 Al de overige geslachten, elk geslacht bijzonder, en hunlieder vrouwen bijzonder.

Zacharia 12 Commentary

Chapter 12

Punishment of the enemies of Judah. (1-8) Repentance and sorrow of the Jews. (9-14)

Verses 1-8 Here is a Divine prediction, which will be a heavy burden to all the enemies of the church. But it is for Israel; for their comfort and benefit. It is promised that God will make foolish the counsels, and weaken the courage of the enemies of the church. The exact meaning is not clear; but God often begins by calling the poor and despised; and in that day even the feeblest will resemble David, and be as eminent in courage and every thing good. Desirable indeed is it that the examples and labours of Christians should render them as fire among wood, as a torch in a sheaf, to kindle the flame of Divine love, to spread religion on the right hand and on the left.

Verses 9-14 The day here spoken of, is the day of Jerusalem's defence and deliverance, that glorious day when God will appear for the salvation of his people. In Christ's first coming he bruised the serpent's head, and broke all the powers of darkness that fought against God's kingdom among men. In his second coming he will complete their destruction, when he shall put down all opposing rule, principality, and power; and death itself shall be swallowed up in that victory. The Holy Spirit is gracious and merciful, and is the Author of all grace or holiness. He, also, is the Spirit of supplications, and shows men their ignorance, want, guilt, misery, and danger. At the time here foretold, the Jews will know who the crucified Jesus was; then they shall look by faith to him, and mourn with the deepest sorrow, not only in public, but in private, even each one separately. There is a holy mourning, the effect of the pouring out of the Spirit; a mourning for sin, which quickens faith in Christ, and qualifies for joy in God. This mourning is a fruit of the Spirit of grace, a proof of a work of grace in the soul, and of the Spirit of supplications. It is fulfilled in all who sorrow for sin after a godly sort; they look to Christ crucified, and mourn for him. Looking by faith upon the cross of Christ will cause us to mourn for sin after a godly sort.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO ZECHARIAH 12

This chapter contains a prophecy of the defence, protection, and salvation of the church of God; and of the effusion of the Spirit; and of the conversion of the Jews in the latter day. It begins with a title and preface, describing the power of God, from the creation of the heavens and earth, and soul of man, Zec 12:1 then follows the subject matter of the prophecy, in a way of judgment upon the enemies of the people of God, and in a way of salvation to them. The judgments on their enemies are signified by various metaphors; by Jerusalem's being a cup of trembling, a burdensome stone, and a hearth, and torch of fire to them, Zec 12:2,3,6. The effects of which are to them astonishment, madness, blindness, and utter destruction; and to the people of God confidence in him, salvation from him, and strength and protection by him, Zec 12:4,5,7,8 and, at the same time that God will destroy all the enemies of his people, he will pour out his Spirit upon his chosen ones among the Jews. The consequence of which will be, their faith in Christ, signified by looking to him whom they have pierced; and their repentance towards God, expressed by mourning; and this illustrated by mourning for an only and firstborn son, Zec 12:9,10 and which is further illustrated by the mourning for Josiah in the valley of Megiddon; and by an enumeration of the several families in Jerusalem, that should separately mourn on this account, Zec 12:11-14.