Genesis 32:9-19

9 Voorts zeide Jakob: O, God mijns vaders Abrahams, en God mijns vaders Izaks, o HEERE! Die tot mij gezegd hebt: Keer weder tot uw land, en tot uw maagschap, en Ik zal wel bij u doen!

10 Ik ben geringer dan al deze weldadigheden, en dan al deze trouw, die Gij aan Uw knecht gedaan hebt; want ik ben met mijn staf over deze Jordaan gegaan, en nu ben ik tot twee heiren geworden!

11 Ruk mij toch uit mijns broeders hand, uit Ezau's hand; want ik vreze hem, dat hij niet misschien kome, en mij sla, de moeder met de zonen!

12 Gij hebt immers gezegd: Ik zal gewisselijk bij u weldoen, en Ik zal uw zaad stellen als het zand der zee, dat vanwege de menigte niet geteld kan worden!

13 En hij vernachtte aldaar dienzelfden nacht; en hij nam van hetgeen, dat hem in zijn hand kwam, een geschenk voor Ezau zijn broeder;

14 Tweehonderd geiten en twintig bokken, tweehonderd ooien en twintig rammen;

15 Dertig zogende kemelinnen met haar veulens, veertig koeien en tien varren, twintig ezelinnen en tien jonge ezels.

16 En hij gaf die in de hand zijner knechten, elke kudde bijzonder; en hij zeide tot zijn knechten: Gaat gijlieden door, voor mijn aangezicht, en stelt ruimte tussen kudde en tussen kudde.

17 En hij gebood de eerste, zeggende: Wanneer Ezau, mijn broeder, u ontmoeten zal, en u vragen, zeggende: Wiens zijt gij? en waarheen gaat gij? en wiens zijn deze voor uw aangezicht?

18 Zo zult gij zeggen: Dat is een geschenk van uw knecht Jakob, gezonden tot mijn heer, tot Ezau, en zie, hij zelf is ook achter ons!

19 En hij gebood ook den tweede, ook den derde, ook allen, die de kudden nagingen, zeggende: Naar ditzelfde woord zult gij spreken tot Ezau, als gij hem vinden zult.

Genesis 32:9-19 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO GENESIS 32

This chapter informs us of Jacob's proceeding on in his journey, and of his being met and guarded by an host of angels, Ge 32:1,2; of his sending messengers to his brother Esau, acquainting him with his increase, and desiring his favour and good will, Ge 32:3-5, who return and report to him, that Esau was coming to him with four hundred men, which put him into a panic, and after devising ways and means for the security of himself; and those with him, at least a part, if not the whole, Ge 32:6-8; then follows a prayer of his to God, pressing his unworthiness of mercies, and his sense of them, imploring deliverance from his brother, and putting the Lord in mind of his promises, Ge 32:9-12; after which we have an account of the wise methods he took for the safety of himself and family, by sending a present to his brother, dividing those who had the charge of it into separate companies, and directing them to move at a proper distance from each other, he, his wives and children, following after, Ge 32:13-23; when they were over the brook Jabbok, he stopped, and being alone, the Son of God in an human form appeared to him, and wrestled with him, with whom Jacob prevailed, and got the blessing, and hence had the name of Israel, Ge 32:24-28; and though he could not get his name, he perceived it was a divine Person he had wrestled with, and therefore called the name of the place Penuel, Ge 32:29-31; the hollow of his thigh being touched by him with whom he wrestled, which put it out of joint, he halted as he went over Penuel, in commemoration of which the children of Israel eat not of that part of the thigh, Ge 32:31,32.