Isaiah 32; Isaiah 33

1 ecce in iustitia regnabit rex et principes in iudicio praeerunt

2 et erit vir sicut qui absconditur a vento et celat se a tempestate sicut rivi aquarum in siti et umbra petrae prominentis in terra deserta

3 non caligabunt oculi videntium et aures audientium diligenter auscultabunt

4 et cor stultorum intelleget scientiam et lingua balborum velociter loquetur et plane

5 non vocabitur ultra is qui insipiens est princeps neque fraudulentus appellabitur maior

6 stultus enim fatua loquetur et cor eius faciet iniquitatem ut perficiat simulationem et loquatur ad Dominum fraudulenter et vacuefaciat animam esurientis et potum sitienti auferat

7 fraudulenti vasa pessima sunt ipse enim cogitationes concinnavit ad perdendos mites in sermone mendacii cum loqueretur pauper iudicium

8 princeps vero ea quae digna sunt principe cogitavit et ipse super duces stabit

9 mulieres opulentae surgite et audite vocem meam filiae confidentes percipite auribus eloquium meum

10 post dies et annum et vos conturbabimini confidentes consummata est enim vindemia collectio ultra non veniet

11 obstupescite opulentae conturbamini confidentes exuite vos et confundimini accingite lumbos vestros

12 super ubera plangite super regione desiderabili super vinea fertili

13 super humum populi mei spina et vepres ascendent quanto magis super omnes domos gaudii civitatis exultantis

14 domus enim dimissa est multitudo urbis relicta est tenebrae et palpatio factae sunt super speluncas usque in aeternum gaudium onagrorum pascua gregum

15 donec effundatur super nos spiritus de excelso et erit desertum in Chermel et Chermel in saltum reputabitur

16 et habitabit in solitudine iudicium et iustitia in Chermel sedebit

17 et erit opus iustitiae pax et cultus iustitiae silentium et securitas usque in sempiternum

18 et sedebit populus meus in pulchritudine pacis et in tabernaculis fiduciae et in requie opulenta

19 grando autem in descensione saltus et humilitate humiliabitur civitas

20 beati qui seminatis super omnes aquas inmittentes pedem bovis et asini

1 vae qui praedaris nonne et ipse praedaberis et qui spernis nonne et ipse sperneris cum consummaveris depraedationem depraedaberis cum fatigatus desiveris contemnere contemneris

2 Domine miserere nostri te expectavimus esto brachium eorum in mane et salus nostra in tempore tribulationis

3 a voce angeli fugerunt populi ab exaltatione tua dispersae sunt gentes

4 et congregabuntur spolia vestra sicut colligitur brucus velut cum fossae plenae fuerint de eo

5 magnificatus est Dominus quoniam habitavit in excelso implevit Sion iudicio et iustitia

6 et erit fides in temporibus tuis divitiae salutis sapientia et scientia timor Domini ipse thesaurus eius

7 ecce videntes clamabunt foris angeli pacis amare flebunt

8 dissipatae sunt viae cessavit transiens per semitam irritum factum est pactum proiecit civitates non reputavit homines

9 luxit et elanguit terra confusus est Libanus et obsorduit et factus est Saron sicut desertum et concussa est Basan et Carmelus

10 nunc consurgam dicit Dominus nunc exaltabor nunc sublevabor

11 concipietis ardorem parietis stipulam spiritus vester ut ignis vorabit vos

12 et erunt populi quasi de incendio cinis spinae congregatae igni conburentur

13 audite qui longe estis quae fecerim et cognoscite vicini fortitudinem meam

14 conterriti sunt in Sion peccatores possedit tremor hypocritas quis poterit habitare de vobis cum igne devorante quis habitabit ex vobis cum ardoribus sempiternis

15 qui ambulat in iustitiis et loquitur veritates qui proicit avaritiam ex calumnia et excutit manus suas ab omni munere qui obturat aures suas ne audiat sanguinem et claudit oculos suos ne videat malum

16 iste in excelsis habitabit munimenta saxorum sublimitas eius panis ei datus est aquae eius fideles sunt

17 regem in decore suo videbunt oculi eius cernent terram de longe

18 cor tuum meditabitur timorem ubi est litteratus ubi legis verba ponderans ubi doctor parvulorum

19 populum inpudentem non videbis populum alti sermonis ita ut non possis intellegere disertitudinem linguae eius in quo nulla est sapientia

20 respice Sion civitatem sollemnitatis nostrae oculi tui videbunt Hierusalem habitationem opulentam tabernaculum quod nequaquam transferri poterit nec auferentur clavi eius in sempiternum et omnes funiculi eius non rumpentur

21 quia solummodo ibi magnificus Dominus noster locus fluviorum rivi latissimi et patentes non transibit per eum navis remigum neque trieris magna transgredietur eum

22 Dominus enim iudex noster Dominus legifer noster Dominus rex noster ipse salvabit nos

23 laxati sunt funiculi tui sed non praevalebunt sic erit malus tuus ut dilatare signum non queas tunc dividentur spolia praedarum multarum claudi diripient rapinam

24 nec dicet vicinus elangui populus qui habitat in ea auferetur ab eo iniquitas