1 Corinthiërs 14:4

4 Die een vreemde taal spreekt, die sticht zichzelven; maar die profeteert die sticht de Gemeente.

1 Corinthiërs 14:4 Meaning and Commentary

1 Corinthians 14:4

He that speaketh its an unknown tongue
Be it the Hebrew language, or any other; some copies, and the Ethiopic version, read, "with tongues":

edifieth himself;
his heart may be warmed, his affections raised, his devotion kept up, and he be in a very spiritual and comfortable frame, knowing and understanding what he himself says:

but he that prophesieth, edifieth the church:
which is the great end of the Gospel ministry, which is for the edifying the body of the church: wherefore that which tends to the edification of more, even the whole church, must be preferable to that, which at most can only edify one, and that the speaker himself.

1 Corinthiërs 14:4 In-Context

2 Want die een vreemde taal spreekt, spreekt niet den mensen, maar Gode; want niemand verstaat het, doch met den geest spreekt hij verborgenheden.

3 Maar die profeteert, spreekt den mensen stichting, en vermaning en vertroosting.

4 Die een vreemde taal spreekt, die sticht zichzelven; maar die profeteert die sticht de Gemeente.

5 En ik wil wel, dat gij allen in vreemde talen spreekt, maar meer, dat gij profeteert; want die profeteert, is meerder dan die vreemde talen spreekt, tenzij dan, dat hij het uitlegge, opdat de Gemeente stichting moge ontvangen.

6 En nu, broeders, indien ik tot u kwam, en sprak vreemde talen, wat nuttigheid zou ik u doen, zo ik tot u niet sprak, of in openbaring, of in kennis, of in profetie of in lering?