1 Samuël 30:17

17 En David sloeg hen van de schemering tot aan den avond van hunlieder anderen dag; en er ontkwam niet een man van hen, behalve vierhonderd jonge mannen, die op kemelen reden en vloden.

1 Samuël 30:17 Meaning and Commentary

1 Samuel 30:17

And David smote them from the twilight even unto the evening
of the next day
As there are two twilights, the twilight of the morning, and the twilight of the evening; this is differently understood some take it for the twilight of the morning, and that it was night when David came to them, and let them alone till they were drunk and asleep, and then early in the morning fell upon them, and smote them until the evening; so Josephus ^F19 relates it; but others take it to be the twilight of the evening, and that he fell upon them that night, and continued the slaughter of them to the evening of the next day, with which agrees the Targum; nay, some take the next day, or the morrow, to be that which followed after the two evenings; so that this slaughter was carried on to the third day:

and there escaped not a man of them, save four hundred young men that
rode upon camels, and fled;
that sort of camels called dromedaries, according to Josephus ^F20, and which were very swift, and much used by the Arabians, near whom these people dwelt, see ( Isaiah 60:6 ) ( Jeremiah 2:23 ) .

---

FOOTNOTES:

F19 Antiqu. l. 6. c. 4. sect. 6.
F20 Ibid.

1 Samuël 30:17 In-Context

15 Toen zeide David tot hem: Zoudt gij mij wel henen afleiden tot deze bende? Hij dan zeide: Zweer mij bij God, dat gij mij niet zult doden, en dat gij mij niet zult overleveren in de hand mijns heren! Zo zal ik u tot deze bende afleiden.

16 En hij leidde hem af, en ziet, zij lagen verstrooid over de ganse aarde, etende, en drinkende, en dansende, om al den groten buit, dien zij genomen hadden uit het land der Filistijnen, en uit het land van Juda.

17 En David sloeg hen van de schemering tot aan den avond van hunlieder anderen dag; en er ontkwam niet een man van hen, behalve vierhonderd jonge mannen, die op kemelen reden en vloden.

18 Alzo redde David al wat de Amalekieten genomen hadden; ook redde David zijn twee vrouwen.

19 En onder hen werd niet gemist van den kleinste tot aan den grootste, en tot aan de zonen en dochteren; en van den buit, ook tot alles, wat zij van hen genomen hadden; David bracht het altemaal weder.