2 Samuël 18:5

5 En de koning gebood Joab, en Abisai, en Ithai, zeggende: Handelt mij zachtkens met den jongeling, met Absalom. En al het volk hoorde het, als de koning aan al de oversten van Absaloms zaak gebood.

2 Samuël 18:5 Meaning and Commentary

2 Samuel 18:5

And the king commanded Joab, and Abishai, and Ittai
His three generals, to whom he had committed his army divided into three parts:

saying, [deal] gently for my sake with the young man, [even] with
Absalom;
he does not call him his son, being in rebellion against him, but the young man, who was young, and rash, and foolish, and so to be pitied; his request is, that they would spare him, and not take away his life, when in their power; that they would not aim at him, and push him hard, and fall upon him with wrath and fury; but if he fell into their hands, to take him alive, and bring him away, and not put him to death. This flowed from a natural affection to him, and a concern for the welfare of his soul, that he might not die in this sin; and also from a consciousness that it was for his own sins that he was raised up to rebel against him; and he seems to speak as if he was certain that the battle would go for him, and against Absalom; and which he might conclude from the answer of prayer he had in defeating the counsel of Ahithophel:

and all the people heard when he gave all the captains charge
concerning Absalom;
not only the three generals, but all the captains of hundreds and thousands, and this was heard by the common soldiers as well as by the people of the city that were spectators on this occasion, see ( 2 Samuel 18:12 ) .

2 Samuël 18:5 In-Context

3 Maar het volk zeide: Gij zult niet uittrekken; want of wij te enen male vloden, zij zullen het hart op ons niet stellen; ja, of de helft van ons stierf, zij zullen het hart op ons niet stellen; maar gij zijt nu als tien duizend onzer. Zo zal het nu beter zijn, dat gij ons uit de stad ter hulpe zijt.

4 Toen zeide de koning tot hen: Ik zal doen, wat goed is in uw ogen. De koning nu stond aan de zijde van de poort, en al het volk trok uit bij honderden en bij duizenden.

5 En de koning gebood Joab, en Abisai, en Ithai, zeggende: Handelt mij zachtkens met den jongeling, met Absalom. En al het volk hoorde het, als de koning aan al de oversten van Absaloms zaak gebood.

6 Alzo toog het volk uit in het veld, Israel tegemoet, en de strijd geschiedde bij Efraims woud.

7 En het volk van Israel werd aldaar voor het aangezicht van Davids knechten geslagen; en aldaar geschiedde te dienzelven dage een grote slag, van twintig duizend.