2 Samuël 20:3

3 Toen nu David in zijn huis te Jeruzalem kwam, nam de koning de tien vrouwen, zijn bijwijven, die hij gelaten had, om het huis te bewaren, en deed ze in een huis van bewaring, en onderhield ze, maar ging tot haar niet in. En zij waren opgesloten tot op den dag van haarlieder dood, levende als weduwen.

2 Samuël 20:3 Meaning and Commentary

2 Samuel 20:3

And David came to his house at Jerusalem
His palace there, which was in that part of the city called the fort of Zion, and city of David:

and the king took the ten women [his] concubines, whom he had left to
keep the house;
when he fled from Jerusalem because of Absalom, ( 2 Samuel 15:16 ) ;

and put them in ward;
partly as a punishment for easily yielding to the lust of Absalom, and partly that they might not be seen, which would bring to remembrance his sin:

and fed them;
he did not put them to death, nor put them away, but kept them thus confined, and made a proper provision for them, not suffering them to marry any other, and be maintained by them:

but went not in unto them:
into their apartments to lie with them, having been defiled by his son, ( 2 Samuel 16:22 ) ;

so they were shut up unto the day of their death;
kept in the ward till they died:

living in widowhood;
neither used by the king as his concubines, as they had been before, nor suffered to many any other; or "in the widowhood of life" ^F15, which is so expressed, to distinguish it from widowhood made by death; this was such sort of widowhood as obtained while their husband was living; so the Targum,

``widows of their husband alive,''

or remaining.

---

FOOTNOTES:

F15 (twyx twnmla) "in viduitate vitae", Pagninus, Montanus.

2 Samuël 20:3 In-Context

1 Toen was daar bij geval een Belials man, wiens naam was Seba, een zoon van Bichri, een man van Jemini; die blies met de bazuin, en zeide: Wij hebben geen deel aan David, en wij hebben geen erfenis aan den zoon van Isai, een iegelijk naar zijn tenten, o Israel!

2 Toen toog alle man van Israel op van achter David, Seba, den zoon van Bichri, achterna; maar de mannen van Juda kleefden hun koning aan, van de Jordaan af tot aan Jeruzalem.

3 Toen nu David in zijn huis te Jeruzalem kwam, nam de koning de tien vrouwen, zijn bijwijven, die hij gelaten had, om het huis te bewaren, en deed ze in een huis van bewaring, en onderhield ze, maar ging tot haar niet in. En zij waren opgesloten tot op den dag van haarlieder dood, levende als weduwen.

4 Voorts zeide de koning tot Amasa: Roep mij de mannen van Juda te zamen, tegen den derden dag; en gij, stel u dan hier.

5 En Amasa ging heen, om Juda bijeen te roepen; maar hij bleef achter, boven den gezetten tijd, dien hij hem gezet had.