2 Samuël 20:1

1 Toen was daar bij geval een Belials man, wiens naam was Seba, een zoon van Bichri, een man van Jemini; die blies met de bazuin, en zeide: Wij hebben geen deel aan David, en wij hebben geen erfenis aan den zoon van Isai, een iegelijk naar zijn tenten, o Israel!

2 Samuël 20:1 Meaning and Commentary

2 Samuel 20:1

And there happened to be a man of Belial
A wicked man, as the Targum, a lawless, yokeless man, that had cast off the yoke of the law, and was without it, as Belial is by some interpreted; or one unprofitable and useless, yea, noxious and pernicious: this man, though, with respect to second causes, may be said to be there by chance, yet it was so ordered by the providence of God that he should be present at this time for the further fulfilment of the threatening to David, that the sword should not depart from his house:

whose name [was] Sheba, the son of Bichri, a Benjamite;
one perhaps that had been in the rebellion of Absalom, and had a grudge against David for the removal of the kingdom out of that tribe:

and he blew a trumpet;
which was done to draw off the Israelites from David, and gather a party to himself:

and said, we have no part in David;
so he interpreted what the men of Judah said, because they claimed kindred to David, the rest of the Israelites had no interest in him; thus they, who just before said they had ten parts in him, now had none at all:

neither have we inheritance in the son of Jesse;
so he calls David by way of contempt, as if he was no king, but a private person, and a descendant from a mean family:

every man to his tent, O Israel;
there to consider what to do, and whom to choose to be their king, and let Judah take David for their king, and enjoy him alone, since they had so slighted, and dealt so injuriously and roughly with the rest of the tribes.

2 Samuël 20:1 In-Context

1 Toen was daar bij geval een Belials man, wiens naam was Seba, een zoon van Bichri, een man van Jemini; die blies met de bazuin, en zeide: Wij hebben geen deel aan David, en wij hebben geen erfenis aan den zoon van Isai, een iegelijk naar zijn tenten, o Israel!

2 Toen toog alle man van Israel op van achter David, Seba, den zoon van Bichri, achterna; maar de mannen van Juda kleefden hun koning aan, van de Jordaan af tot aan Jeruzalem.

3 Toen nu David in zijn huis te Jeruzalem kwam, nam de koning de tien vrouwen, zijn bijwijven, die hij gelaten had, om het huis te bewaren, en deed ze in een huis van bewaring, en onderhield ze, maar ging tot haar niet in. En zij waren opgesloten tot op den dag van haarlieder dood, levende als weduwen.

4 Voorts zeide de koning tot Amasa: Roep mij de mannen van Juda te zamen, tegen den derden dag; en gij, stel u dan hier.

5 En Amasa ging heen, om Juda bijeen te roepen; maar hij bleef achter, boven den gezetten tijd, dien hij hem gezet had.