2 Samuël 24:15

15 Toen gaf de HEERE een pestilentie in Israel, van den morgen af tot den gezetten tijd toe; en er stierven van het volk, van Dan tot Ber-seba toe, zeventig duizend mannen.

2 Samuël 24:15 Meaning and Commentary

2 Samuel 24:15

So the Lord sent a pestilence upon Israel
Upon the land of Israel, the people of the land, directly employing an angel to go through the coasts of it, and empowering him to inflict a pestilential disease:

from the morning even to the time appointed:
from the morning the prophet Gad came to David with a message from the Lord; that very morning the plague began, and lasted to the time set for it, the three days, or at least unto the beginning of the third, when reaching Jerusalem, the Lord repented of it, and stayed his hand; though many think a much shorter time is intended; some think it lasted no more than half a day, if so much; some say but three hours ^F6; the Septuagint version, until dinnertime; and the Syriac and Arabic versions, until the sixth hour of the day, which was noon; and so Kimchi says, some of their Rabbins interpret it of the half or middle of the day; the Targum is,

``from the time the daily sacrifice was slain until it was burnt;''

and it is the sense of several learned men that it was only from the morning until the time of the evening sacrifice, or evening prayer, about three o'clock in the afternoon, and so lasted about nine hours:

and there died of the people, from Dan even to Beersheba, seventy
thousand men;
so that there was a great diminution of the people in all places where they were numbered; and David's sin may be read in the punishment of it; his heart was lifted up by the numbers of his people, and now it must be humbled by the lessening of them.

---

FOOTNOTES:

F6 Pirke Eliezer, c. 43.

2 Samuël 24:15 In-Context

13 Zo kwam Gad tot David, en maakte het hem bekend, en zeide tot hem: Zal u een honger van zeven jaren in uw land komen? Of wilt gij drie maanden vlieden voor het aangezicht uwer vijanden, dat die u vervolgen? Of dat er drie dagen pestilentie in uw land zij? Merk nu, en zie toe, wat antwoord ik Dien zal wederbrengen, Die mij gezonden heeft.

14 Toen zeide David tot Gad: Mij is zeer bange; laat ons toch in de hand des HEEREN vallen, want Zijn barmhartigheden zijn vele, maar laat mij in de hand van mensen niet vallen.

15 Toen gaf de HEERE een pestilentie in Israel, van den morgen af tot den gezetten tijd toe; en er stierven van het volk, van Dan tot Ber-seba toe, zeventig duizend mannen.

16 Toen nu de engel zijn hand uitstrekte over Jeruzalem, om haar te verderven, berouwde het den HEERE over dat kwaad, en Hij zeide tot den engel, die het verderf onder het volk maakte: Het is genoeg, trek uw hand nu af. De engel des HEEREN nu was bij den dorsvloer van Arauna, den Jebusiet.

17 En David, als hij den engel zag, die het volk sloeg, sprak tot den HEERE, en zeide: Zie ik, ik heb gezondigd, en ik, ik heb onrecht gehandeld, maar wat hebben deze schapen gedaan? Uw hand zij toch tegen mij en tegen mijns vaders huis.