Deuteronomium 20:3

3 En tot hen zeggen: Hoort, Israel! gijlieden zijt heden na aan den strijd tegen uw vijanden; uw hart worde niet week, vreest niet, en beeft niet, en verschrikt niet voor hun aangezicht.

Deuteronomium 20:3 Meaning and Commentary

Deuteronomy 20:3

And shall say unto them, hear, O Israel
Exciting their attention to what he was about to say, and which, as Jarchi observes, was spoken in the holy tongue, or in the Hebrew language:

you approach this day unto battle against your enemies;
were marching or ready to march, preparing to engage with them, and a battle seemed near at hand:

let not your hearts faint, fear not, and do not tremble, neither be ye
terrified because of them;
many words are made use of to animate them against those fears which the strength, number, and appearance of their enemies, would be apt to cause in them. Jarchi observes, that here are four exhortations, answerable to four things which the kings of the nations do (in order to inject terror into their enemies); they shake their shields, to clash them one against another, that hearing their noise they may be afraid of them and flee; they prance their horses, and make them neigh, to cause the noise of the hoofs of their horses to be heard; they shout with their voices, and blow with their trumpets: and accordingly these several clauses are so interpreted in the Misnah {e}

``"and let not your hearts faint"; at the neighing of the horses, and the brightness of swords: "fear not"; at the clashing of shields: "and do not tremble"; at the sound of trumpets: "neither be ye terrified" at the voice of shouting;''

and no doubt but it takes in everything that has a tendency to cause fear, faintness, and dismay, which they are cautioned against.

---

FOOTNOTES:

F5 Misn. Sotah, c. 8. sect. 1.

Deuteronomium 20:3 In-Context

1 Wanneer gij zult uittrekken tot den strijd tegen uw vijanden, en zult zien paarden en wagenen, een volk, meerder dan gij, zo zult gij voor hen niet vrezen; want de HEERE, uw God, is met u, Die u uit Egypteland heeft opgevoerd.

2 En het zal geschieden, als gijlieden tot den strijd nadert, zo zal de priester toetreden, en tot het volk spreken.

3 En tot hen zeggen: Hoort, Israel! gijlieden zijt heden na aan den strijd tegen uw vijanden; uw hart worde niet week, vreest niet, en beeft niet, en verschrikt niet voor hun aangezicht.

4 Want het is de HEERE, uw God, Die met u gaat, om voor u te strijden tegen uw vijanden, om u te verlossen.

5 Dan zullen de ambtlieden tot het volk spreken, zeggende: Wie is de man, die een nieuw huis heeft gebouwd, en het niet heeft ingewijd? Die ga henen en kere weder naar zijn huis; opdat hij niet misschien sterve in den strijd, en iemand anders dat inwijde.