Deuteronomium 29:2

2 En Mozes riep gans Israel, en zeide tot hen: Gij hebt gezien al wat de HEERE in Egypteland voor uw ogen gedaan heeft, aan Farao, en aan al zijn knechten, en aan zijn land;

Deuteronomium 29:2 Meaning and Commentary

Deuteronomy 29:2

Moses called unto all Israel
He had been speaking before to the heads of them, and delivered at different times what is before recorded; but now he summoned the whole body of the people together, a solemn covenant being to be made between God and them; or such things being to be made known unto them as were of universal concernment:

and said unto them;
what is in this chapter; which is only a preparation or introduction to what he had to declare unto them in the following:

ye have seen all that the Lord did before your eyes in the land of
Egypt;
the Targum of Jonathan is,

``what the Word of the Lord did;''

for all the wonderful things there done in Egypt were done by the essential Word of God, Christ, the Son of God; who appeared to Moses in the bush, and sent him to Egypt, and by him and Aaron wrought the miracles there; which many now present had seen, and were then old enough to take notice of, and could remember, though their fathers then in being were now dead:

unto Pharaoh and unto all his servants, and unto all his land;
the plagues he inflicted on the person of Pharaoh, and on all his courtiers, and on all the people in Egypt, for they reached the whole land.

Deuteronomium 29:2 In-Context

1 Dit zijn de woorden des verbonds, dat de HEERE Mozes geboden heeft te maken met de kinderen Israels, in het land van Moab, boven het verbond, dat Hij met hen gemaakt had aan Horeb.

2 En Mozes riep gans Israel, en zeide tot hen: Gij hebt gezien al wat de HEERE in Egypteland voor uw ogen gedaan heeft, aan Farao, en aan al zijn knechten, en aan zijn land;

3 De grote verzoekingen, die uw ogen gezien hebben, diezelve tekenen en grote wonderen.

4 Maar de HEERE heeft ulieden niet gegeven een hart om te verstaan, noch ogen om te zien, noch oren om te horen, tot op dezen dag.

5 En Ik heb ulieden veertig jaren doen wandelen in de woestijn; uw klederen zijn aan u niet verouderd, en uw schoen is niet verouderd aan uw voet.