Esther 9:1

1 In de twaalfde maand nu (dezelve is de maand Adar), op den dertienden dag derzelve, toen des konings woord en zijn wet nabij gekomen was, dat men het doen zou, ten dage, als de vijanden der Joden hoopten over hen te heersen, zo is het omgekeerd, want de Joden heersten over hun haters.

Esther 9:1 Meaning and Commentary

Esther 9:1

Now in the twelfth month, that is the month Adar, on the
thirteenth day of the same
Of which see ( Esther 3:13 ) ,

when the king's commandment and his decree drew near to be put in
execution;
even both his commandments and decrees, the one empowering the enemies of the Jews on that day to destroy them, and the other empowering the Jews to act both defensively and offensively against their enemies:

in the day that the enemies of the Jews hoped to have power over them;
by virtue of the first decree of the king; and notwithstanding the second, they might hope to have it because of their superior numbers:

though it was turned to the contrary, that the Jews had rule over them
that hated them;
it proved the reverse, partly through the second decree in favour of the Jews, and partly through the fear of them that fell upon their enemies; because the court was on their side, and the officers everywhere, and especially their God filled them with courage, and their enemies with terror.

Esther 9:1 In-Context

1 In de twaalfde maand nu (dezelve is de maand Adar), op den dertienden dag derzelve, toen des konings woord en zijn wet nabij gekomen was, dat men het doen zou, ten dage, als de vijanden der Joden hoopten over hen te heersen, zo is het omgekeerd, want de Joden heersten over hun haters.

2 Want de Joden vergaderden zich in hun steden, in al de landschappen van den koning Ahasveros, om de hand te slaan aan degenen, die hun verderf zochten; en niemand bestond voor hen, want hunlieder schrik was op al die volken gevallen.

3 En al de oversten der landschappen, en de stadhouders, en landvoogden, en die het werk des konings deden, verhieven de Joden; want de vreze van Mordechai was op hen gevallen.

4 Want Mordechai was groot in het huis des konings, en zijn gerucht ging uit door alle landschappen; want die man, Morde chai, werd doorgaans groter.

5 De Joden nu sloegen op al hun vijanden, met den slag des zwaards, en der doding, en der verderving; en zij deden met hun haters naar hun welbehagen.