Jesaja 66

1 Alzo zegt de HEERE: De hemel is Mijn troon, en de aarde is de voetbank Mijner voeten; waar zou dat huis zijn, dat gijlieden Mij zoudt bouwen, en waar is de plaats Mijner rust?

2 Want Mijn hand heeft al deze dingen gemaakt, en al deze dingen zijn geweest, spreekt de HEERE; maar op dezen zal Ik zien, op den arme en verslagene van geest, en die voor Mijn woord beeft.

3 Wie een os slacht, slaat een man; wie een lam offert, breekt een hond den hals; wie spijsoffer offert, is als die zwijnenbloed offert; wie wierook brandt ten gedenkoffer, is als die een afgod zegent. Dezen verkiezen ook hun wegen, en hun ziel heeft lust aan hun verfoeiselen.

4 Ik zal ook verkiezen het loon hunner handelingen, en hun vreze zal Ik over hen doen komen, omdat Ik geroepen heb, en niemand antwoordde, Ik gesproken heb, en zij niet hoorden, maar deden dat kwaad is in Mijn ogen, en verkoren hetgeen waartoe Ik geen lust had.

5 Hoort des HEEREN woord, gij, die voor Zijn woord beeft! Uw broeders, die u haten, die u verre afzonderen, om Mijns Naams wil, zeggen: Dat de HEERE heerlijk worde! Doch Hij zal verschijnen tot ulieder vreugde, zij daarentegen zullen beschaamd worden.

6 Er zal een stem van een groot rumoer uit de stad zijn, een stem uit den tempel, de stem des HEEREN, Die Zijn vijanden de verdiensten vergeldt.

7 Eer zij barensnood had, heeft zij gebaard, eer haar smart overkwam, zo is zij van een knechtje verlost.

8 Wie heeft ooit zulks gehoord? Wie heeft dergelijks gezien? Zou een land kunnen geboren worden op een enigen dag? Zou een volk kunnen geboren worden op een enige reize? Maar Sion heeft weeen gekregen, en zij heeft haar zonen gebaard.

9 Zou Ik de baarmoeder openbreken, en niet genereren? zegt de HEERE; zou Ik, Die genereer, voortaan toesluiten? zegt uw God.

10 Verblijdt u met Jeruzalem, en verheugt u over haar, al haar liefhebbers! Weest vrolijk over haar met vreugde, gij allen, die over haar zijt treurig geweest!

11 Opdat gij moogt zuigen, en verzadigd worden van de borsten harer vertroostingen; opdat gij moogt uitzuigen, en u verlusten met den glans harer heerlijkheid.

12 Want alzo zegt de HEERE: Ziet, Ik zal den vrede over haar uitstrekken als een rivier, en de heerlijkheid der heidenen als een overlopende beek; dan zult gijlieden zuigen; gij zult op de zijden gedragen worden, en op de knieen zeer vriendelijk getroeteld worden.

13 Als een, dien zijn moeder troost, alzo zal Ik u troosten; ja, gij zult te Jeruzalem getroost worden.

14 En gij zult het zien, en uw hart zal vrolijk zijn, en uw beenderen zullen groenen als het tedere gras; dan zal de hand des HEEREN bekend worden aan Zijn knechten, en Hij zal Zijn vijanden gram worden.

15 Want ziet, de HEERE zal met vuur komen, en Zijn wagenen als een wervelwind; om met grimmigheid Zijn toorn hiertoe te wenden, en Zijn schelding met vuurvlammen.

16 Want met vuur, en met Zijn zwaard zal de HEERE in het recht treden met alle vlees; en de verslagenen des HEEREN zullen vermenigvuldigd zijn.

17 Die zichzelven heiligen, en zichzelven reinigen in de hoven, achter een in het midden derzelve, die zwijnenvlees eten, en verfoeisel, en muizen; te zamen zullen zij verteerd worden, spreekt de HEERE.

18 Hun werken en hun gedachten! Het komt, dat Ik vergaderen zal alle heidenen en tongen, en zij zullen komen, en zij zullen Mijn heerlijkheid zien.

19 En Ik zal een teken aan hen zetten, en uit hen, die het ontkomen zullen zijn, zal Ik zenden tot de heidenen naar Tarsis, Pul, en Lud, de boogschutters, naar Tubal en Javan, tot de ver gelegen eilanden, die Mijn gerucht niet gehoord, noch Mijn heerlijkheid gezien hebben; en zij zullen Mijn heerlijkheid onder de heidenen verkondigen.

20 En zij zullen al uw broeders uit alle heidenen den HEERE ten spijsoffer brengen, op paarden, en op wagenen, en op rosbaren, en op muildieren, en op snelle lopers, naar Mijn heiligen berg toe, naar Jeruzalem, zegt de HEERE, gelijk als de kinderen Israels het spijsoffer in een rein vat brengen ten huize des HEEREN.

21 En ook zal Ik uit dezelve enigen tot priesters en tot Levieten nemen, zegt de HEERE.

22 Want gelijk als die nieuwe hemel en die nieuwe aarde, die Ik maken zal, voor Mijn aangezicht zullen staan, spreekt de HEERE, alzo zal ook ulieder zaad en ulieder naam staan.

23 En het zal geschieden, dat van de ene nieuwe maan tot de andere, en van den enen sabbat tot den anderen, alle vlees komen zal om aan te bidden voor Mijn aangezicht, zegt de HEERE.

24 En zij zullen henen uitgaan, en zij zullen de dode lichamen der lieden zien, die tegen Mij overtreden hebben; want hun worm zal niet sterven, en hun vuur zal niet uitgeblust worden, en zij zullen allen vlees een afgrijzing wezen.

Jesaja 66 Commentary

Chapter 66

God looks at the heart, and vengeance is threatened for guilt. (1-4) The increase of the church, when Jew and Gentile shall be gathered to the Redeemer. (5-14) Every enemy of the church shall be destroyed, and the final ruin of ungodly men shall be seen. (15-24)

Verses 1-4 The Jews gloried much in their temple. But what satisfaction can the Eternal Mind take in a house made with men's hands? God has a heaven and an earth of his own making, and temples of man's making; but he overlooks them, that he may look with favour to him who is poor in spirit and serious, self-abasing and self-denying; whose heart truly sorrows for sin: such a heart is a living temple for God. The sacrifice of the wicked is not only unacceptable, but a great offence to God. And he that now offers a sacrifice after the law, does in effect set aside Christ's sacrifice. He that burns incense, puts contempt upon the incense of Christ's intercession, and is as if he blessed an idol. Men shall be deceived by the vain confidences with which they deceive themselves. Unbelieving hearts, and unpurified consciences, need no more to make them miserable, than to have their own fears brought upon them. Whatever men put in the place of the priesthood, atonement, and intercession of Christ, will be found hateful to God.

Verses 5-14 The prophet turns to those that trembled at God's word, to comfort and encourage them. The Lord will appear, to the joy of the humble believer, and to the confusion of hypocrites and persecutors. When the Spirit was poured out, and the gospel went forth from Zion, multitudes were converted in a little time. The word of God, especially his promises, and ordinances, are the consolations of the church. The true happiness of all Christians is increased by every convert brought to Christ. The gospel brings with it, wherever it is received in its power, such a river of peace, as will carry us to the ocean of boundless and endless bliss. Divine comforts reach the inward man; the joy of the Lord will be the strength of the believer. Both God's mercy and justice shall be manifested, and for ever magnified.

Verses 15-24 A prophetic declaration is given of the Lord's vengeance on all enemies of his church, especially that of all antichristian opposers of the gospel in the latter days. Ver. ( isaiah 66:19-20 ) sinners. These expressions are figurative, and express the plentiful and gracious helps for bringing God's elect home to Christ. All shall be welcome; and nothing shall be wanting for their assistance and encouragement. A gospel ministry shall be set up in the church; they would have solemn worship before the Lord. In the last verse the nature of the punishment of sinners in the world to come is represented. Then shall the righteous and wicked be separated. Our Saviour applies this to the everlasting misery and torment of impenitent sinners in the future state. To the honour of that free grace which thus distinguishes them, let the redeemed of the Lord, with humility, and not without holy trembling, sing triumphant songs. With this affecting representation of the opposite states of the righteous and wicked, characters which include the whole human race, Isaiah concludes his prophecies. May God grant, for Christ's sake, that our portion may be with those who fear and love his name, who cleave to his truths, and persevere in every good work, looking to receive from the Lord Jesus Christ the gracious invitation, Come, ye blessed of my Father, inherit the kingdom prepared for you from the foundation of the world.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO ISAIAH 66

This chapter treats of the same things as the former, the rejection of the unbelieving Jews, and the regard had to them that did believe; the conversion of that people in the latter day; the calling of the Gentiles, and the happy state of the church in the last times. The causes of the rejection of the Jews were their unworthy notions of God, as if he was confined to the temple of Jerusalem, and to be pleased with external sacrifices, now both at an end under the Gospel dispensation; a better sacrifice being offered, and a more spiritual worship set up everywhere; which notions are considered, Isa 66:1-3, and because they were set upon their ways and works, and rejected the Gospel of Christ, they are threatened with ruin, Isa 66:3,4 and the disciples of Christ, whom they excommunicated and persecuted, have a promise of divine appearance for them, while vengeance shall be taken on their enemies, their city and temple, Isa 66:5,6, nevertheless, in the latter day, there will be a large and sudden conversion of this nation of the Jews, which is signified by the birth of them, which will be matter of great joy to all the true lovers of the interest of Christ, Isa 66:7-11 and what will add to the prosperity, joy, and comfort of the church of Christ at this time, will be the bringing in of the fulness of the Gentiles, Isa 66:12-14 at which time the vials of God's wrath will be poured out upon antichrist and his followers, Isa 66:15-17 and the chapter is concluded with a fresh account of large conversions of men of all nations, and of the union of Jews and Gentiles in one church state, which shall long remain, and be undisturbed by enemies, who will be all slain, and their carcasses looked upon with contempt, Isa 66:18-24.