Job 2:1

1 Wederom was er een dag, als de kinderen Gods kwamen, om zich voor den HEERE te stellen, dat de satan ook in het midden van hen kwam, om zich voor den HEERE te stellen.

Job 2:1 Meaning and Commentary

Job 2:1

Again, there was a day, when the sons of God came to present
themselves before the Lord
When good men, professors of religion, met together by agreement to worship the Lord; the Targum calls them companies of angels, interpreting the words of them, and of their standing before the Lord, as most interpreters do; how long this time of their meeting was from the former cannot be said, probably but a few days, a week or fortnight at most; the Targum says, it was on the day of the great judgment, and which, as in ( Job 1:6 ) ; was at the beginning of the year; so that according to this, and other Jewish writers, there was a whole year between this and the former meeting, and so between the first and second trial of Job; but this is not likely, since Satan would never give him so much breathing time; nor can it be thought that Job's friends should stay so long before they paid him a visit, which was not till after this day:

and Satan came also among them to present himself before the Lord;
being either obliged to it upon a summons to appear before God, and give an account of what he had been doing on the earth, and especially to Job; or rather he came willingly, seeking an opportunity to continue his charge against Job, and to accuse him afresh, and get his commission enlarged to do him more mischief, which he could not do without a fresh grant.

Job 2:1 In-Context

1 Wederom was er een dag, als de kinderen Gods kwamen, om zich voor den HEERE te stellen, dat de satan ook in het midden van hen kwam, om zich voor den HEERE te stellen.

2 Toen zeide de HEERE tot den satan: Van waar komt gij? En de satan antwoordde den HEERE, en zeide: Van om te trekken op de aarde, en van die te doorwandelen.

3 En de HEERE zeide tot den satan: Hebt gij ook acht geslagen op Mijn knecht Job? Want niemand is op de aarde gelijk hij, een man, oprecht en vroom, godvrezende en wijkende van het kwaad; en hij houdt nog vast aan zijn oprechtigheid, hoewel gij Mij tegen hem opgehitst hebt, om hem te verslinden zonder oorzaak.

4 Toen antwoordde de satan den HEERE, en zeide: Huid voor huid, en al wat iemand heeft, zal hij geven voor zijn leven.

5 Doch strek nu Uw hand uit, en tast zijn gebeente en zijn vlees aan; zo hij U niet in Uw aangezicht zal zegenen!