Lukas 11:42

42 Maar wee u, Farizeen, want gij vertient munte, en ruite, en alle moeskruid, en gij gaat voorbij het oordeel en de liefde Gods. Dit moest men doen, en het andere niet nalaten.

Lukas 11:42 Meaning and Commentary

Luke 11:42

But woe unto you Pharisees
Though these words, with several other passages in this chapter, are much alike with those in Matthew 23 yet it is clear that they were spoken at different times, these in the house of a Pharisee, and they in the temple at Jerusalem:

for ye tithe mint and rue; (See Gill on Matthew 23:23) the Persic version here reads, "mint and anise", as there; and the Ethiopic version only "hyssop":

and all manner of herbs;
or "every herb"; that is, all sorts of herbs that grow in the garden, and were not common to all;

and pass over judgment, and the love of God:
by "judgment" may be meant justice, or doing that which is right between man and man, both publicly and privately, which was greatly neglected by these extortioners and unjust men: and by "the love of God" may be intended, both love to God, which shows itself in the observance of the first table of the law, and love to the neighbour, which God requires, and regards the second table:

these ought ye to have done, and not to leave the other undone;
(See Gill on Matthew 23:23).

Lukas 11:42 In-Context

40 Gij onverstandigen! Die het buitenste heeft gemaakt, heeft Hij ook niet het binnenste gemaakt?

41 Doch geeft tot aalmoes, hetgeen daarin is; en ziet, alles is u rein.

42 Maar wee u, Farizeen, want gij vertient munte, en ruite, en alle moeskruid, en gij gaat voorbij het oordeel en de liefde Gods. Dit moest men doen, en het andere niet nalaten.

43 Wee u, Farizeen, want gij bemint het voorgestoelte in de synagogen, en de begroetingen op de markten.

44 Wee u, gij Schriftgeleerden en Farizeen, gij geveinsden, want gij zijt gelijk de graven, die niet openbaar zijn, en de mensen, die daarover wandelen, weten het niet.