Jesaja 49:1-13

1 Hoort naar Mij, gij eilanden! en luistert toe, gij volken van verre! De HEERE heeft Mij geroepen van den buik af, van Mijner moeders ingewand af heeft Hij Mijn Naam gemeld.

2 En Hij heeft Mijn mond gemaakt als een scherp zwaard, onder de schaduw Zijner hand heeft Hij Mij bedekt; en Hij heeft Mij tot een zuiveren pijl gesteld, in Zijn pijlkoker heeft Hij Mij verborgen.

3 En Hij heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Knecht, Israel, door Welken Ik verheerlijkt zal worden.

4 Doch Ik zeide: Ik heb te vergeefs gearbeid, Ik heb Mijn kracht onnuttelijk en ijdelijk toegebracht; gewisselijk, Mijn recht is bij den HEERE, en Mijn werkloon is bij Mijn God.

5 En nu zegt de HEERE, Die Mij Zich van moeders buik af tot een Knecht geformeerd heeft, dat Ik Jakob tot Hem wederbrengen zou; maar Israel zal zich niet verzamelen laten; nochtans zal Ik verheerlijkt worden in de ogen des HEEREN, en Mijn God zal Mijn Sterkte zijn.

6 Verder zeide Hij: Het is te gering, dat Gij Mij een Knecht zoudt zijn, om op te richten de stammen van Jakob, en om weder te brengen de bewaarden in Israel; Ik heb U ook gegeven tot een Licht der heidenen, om Mijn heil te zijn tot aan het einde der aarde.

7 Alzo zegt de HEERE, de Verlosser van Israel, Zijn Heilige, tot de verachte ziel, tot Dien, aan Welken het volk een gruwel heeft, tot den Knecht dergenen, die heersen: Koningen zullen het zien en opstaan, ook vorsten, en zij zullen zich voor U buigen; om des HEEREN wil, Die getrouw is, om den Heilige Israels, Die U verkoren heeft.

8 Alzo zegt de HEERE: In dien tijd des welbehagens heb Ik U verhoord, en ten dage des heils heb Ik U geholpen; en Ik zal U bewaren, en Ik zal U geven tot een verbond des volks, om het aardrijk op te richten, om de verwoeste erfenissen te doen beerven;

9 Om te zeggen tot de gebondenen: Gaat uit; tot hen, die in duisternis zijn: Komt te voorschijn; zij zullen op de wegen weiden, en op alle hoge plaatsen zal hun weide wezen.

10 Zij zullen niet hongeren, noch dorsten, en de hitte en de zon zal hen niet steken; want hun Ontfermer zal ze leiden, en Hij zal hen aan de springaders der wateren zachtjes leiden.

11 En Ik zal al Mijn bergen tot een weg maken, en Mijn banen zullen verhoogd zijn.

12 Zie, deze zullen van verre komen; en zie, die van het noorden en van het westen, en geen uit het land van Sinim.

13 Juicht, gij hemelen! en verheug u, gij aarde! en gij bergen! maakt gedreun met gejuich; want de HEERE heeft Zijn volk vertroost, en Hij zal Zich over Zijn ellendigen ontfermen.

Jesaja 49:1-13 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO ISAIAH 49

This is a prophecy concerning Christ, and redemption by him; and of the enlargement of the church in the latter day, by the conversion of Jews and Gentiles; which the isles, and people afar off, are exhorted to listen and hearken to, delivered out by the prophet, in the person of Christ; who gives an account of his call to his office, and the time of it; of what the Lord did for him, and said unto him, Isa 49:1-3, then follows a complaint of his labouring in vain, and a correction of it, Isa 49:4 and a further declaration of his call and appointment to office, and of each of the parts of the work assigned him, with encouragement to it, Isa 49:5,6. Christ is again represented under discouraging circumstances, as despised of men, abhorred by the nation, and a servant of rulers; who is encouraged by divine promises that kings should rise up before him, and worship him; that God would be faithful to his promise to him, and yet choose him, hear and help him, at a proper time; preserve him, and give him for a covenant to the people, to the establishment of the earth, and making it habitable, Isa 49:7,8 for the release of prisoners, and feeding, leading, and guiding them, and removing all difficulties out of the way, Isa 49:9-11 when the calling of the Gentiles is foretold, which would occasion great joy in the world, Isa 49:12,13 yet the church is introduced as complaining that she was forsaken of God, Isa 49:14 which is denied, and the contrary affirmed; being dear to the Lord as a sucking child to its mother, and more so; never forgotten by him, and always under his care, Isa 49:16, and, for her comfort, she is assured that those who had destroyed and made her waste should be removed; and that she should have converts that would be an ornament to her, and these numerous, insomuch that the place of their habitation would be too strait and narrow, and which would be matter of astonishment to her, Isa 49:17-21 and, besides those that would be converted in the land of Judea, there would be great numbers in the Gentile world converted by the power of God accompanying his Gospel, set up as a standard there, kings and queens countenancing and encouraging the interest of Christ, Isa 49:22,23 and yet still it is questioned whether the church should be delivered from her oppressors, Isa 49:24 to which it is answered, that she should be delivered, and her persecutors destroyed; by which it would be known that the Lord is the Redeemer and Saviour of his people, Isa 49:25,26.