Parallel Bible results for "Spreuken 1"

Spreuken 1

Statenvertaling (Dutch) SVV

1 De spreuken van Salomo, den zoon van David, den koning van Israel,

2 Om wijsheid en tucht te weten; om te verstaan redenen des verstands;

3 Om aan te nemen onderwijs van goed verstand, gerechtigheid, en recht, en billijkheden;

4 Om den slechten kloekzinnigheid te geven, den jongeling wetenschap en bedachtzaamheid.

5 Die wijs is, zal horen, en zal in lere toenemen; en die verstandig is, zal wijzen raad bekomen.

6 Om te verstaan een spreuk en de uitlegging, de woorden der wijzen en hun raadselen.

7 De vrees des HEEREN is het beginsel der wetenschap; de dwazen verachten wijsheid en tucht.

8 Mijn zoon! hoor de tucht uws vaders, en verlaat de leer uwer moeder niet;

9 Want zij zullen uw hoofd een aangenaam toevoegsel zijn, en ketenen aan uw hals.

10 Mijn zoon! indien de zondaars u aanlokken, bewillig niet;

11 Indien zij zeggen: Ga met ons, laat ons loeren op bloed, ons versteken tegen den onschuldige, zonder oorzaak;

12 Laat ons hen levend verslinden, als het graf; ja, geheel en al, gelijk die in den kuil nederdalen;

13 Alle kostelijk goed zullen wij vinden, onze huizen zullen wij met roof vullen.

14 Gij zult uw lot midden onder ons werpen; wij zullen allen een buidel hebben.

15 Mijn zoon! wandel niet met hen op den weg; weer uw voet van hun pad.

16 Want hun voeten lopen ten boze; en zij haasten zich om bloed te storten.

17 Zekerlijk, het net wordt tevergeefs gespreid voor de ogen van allerlei gevogelte;

18 En deze loeren op hun eigen bloed, en versteken zich tegen hun zielen.

19 Zo zijn de paden van een iegelijk, die gierigheid pleegt; zij zal de ziel van haar meester vangen.

20 De opperste Wijsheid roept overluid daar buiten; Zij verheft haar stem op de straten.

21 Zij roept in het voorste der woelingen; aan de deuren der poorten spreekt Zij Haar redenen in de stad;

22 Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten?

23 Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Geest ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken.

24 Dewijl Ik geroepen heb, en gijlieden geweigerd hebt; Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was, die opmerkte;

25 En gij al Mijn raad verworpen, en Mijn bestraffing niet gewild hebt;

26 Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.

27 Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt;

28 Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zullen Mij niet vinden;

29 Daarom, dat zij de wetenschap gehaat hebben, en de vreze des HEEREN niet hebben verkoren.

30 Zij hebben in Mijn raad niet bewilligd; al Mijn bestraffingen hebben zij versmaad;

31 Zo zullen zij eten van de vrucht van hun weg, en zich verzadigen met hun raadslagen.

32 Want de afkering der slechten zal hen doden, en de voorspoed der zotten zal hen verderven.

33 Maar die naar Mij hoort, zal zeker wonen, en hij zal gerust zijn van de vreze des kwaads.

New International Version NIV

1 The proverbs of Solomon son of David, king of Israel:

2 for gaining wisdom and instruction; for understanding words of insight;

3 for receiving instruction in prudent behavior, doing what is right and just and fair;

4 for giving prudence to those who are simple,knowledge and discretion to the young—

5 let the wise listen and add to their learning, and let the discerning get guidance—

6 for understanding proverbs and parables, the sayings and riddles of the wise.

7 The fear of the LORD is the beginning of knowledge, but fools despise wisdom and instruction.

8 Listen, my son, to your father’s instruction and do not forsake your mother’s teaching.

9 They are a garland to grace your head and a chain to adorn your neck.

10 My son, if sinful men entice you, do not give in to them.

11 If they say, “Come along with us; let’s lie in wait for innocent blood, let’s ambush some harmless soul;

12 let’s swallow them alive, like the grave, and whole, like those who go down to the pit;

13 we will get all sorts of valuable things and fill our houses with plunder;

14 cast lots with us; we will all share the loot”—

15 my son, do not go along with them, do not set foot on their paths;

16 for their feet rush into evil, they are swift to shed blood.

17 How useless to spread a net where every bird can see it!

18 These men lie in wait for their own blood; they ambush only themselves!

19 Such are the paths of all who go after ill-gotten gain; it takes away the life of those who get it.

20 Out in the open wisdom calls aloud, she raises her voice in the public square;

21 on top of the wall she cries out, at the city gate she makes her speech:

22 “How long will you who are simple love your simple ways? How long will mockers delight in mockery and fools hate knowledge?

23 Repent at my rebuke! Then I will pour out my thoughts to you, I will make known to you my teachings.

24 But since you refuse to listen when I call and no one pays attention when I stretch out my hand,

25 since you disregard all my advice and do not accept my rebuke,

26 I in turn will laugh when disaster strikes you; I will mock when calamity overtakes you—

27 when calamity overtakes you like a storm, when disaster sweeps over you like a whirlwind, when distress and trouble overwhelm you.

28 “Then they will call to me but I will not answer; they will look for me but will not find me,

29 since they hated knowledge and did not choose to fear the LORD.

30 Since they would not accept my advice and spurned my rebuke,

31 they will eat the fruit of their ways and be filled with the fruit of their schemes.

32 For the waywardness of the simple will kill them, and the complacency of fools will destroy them;

33 but whoever listens to me will live in safety and be at ease, without fear of harm.”