1 Samuël 31

1 De Filistijnen dan steden tegen Israel; en de mannen Israels vloden voor het aangezicht der Filistijnen, en vielen verslagen op het gebergte Gilboa.

2 En de Filistijnen hielden dicht op Saul en zijn zonen; en de Filistijnen sloegen Jonathan, en Abinadab, en Malchisua, de zonen van Saul.

3 En de strijd werd zwaar tegen Saul; en de mannen, die met den boog schieten, troffen hem aan, en hij vreesde zeer voor de schutters.

4 Toen zeide Saul tot zijn wapendrager: Trek uw zwaard uit, en doorsteek mij daarmede, dat misschien deze onbesnedenen niet komen, en mij doorsteken, en met mij den spot drijven. Maar zijn wapendrager wilde niet, want hij vreesde zeer. Toen nam Saul het zwaard, en viel daarin.

5 Toen zijn wapendrager zag, dat Saul dood was, zo viel hij ook in zijn zwaard en stierf met hem.

6 Alzo stierf Saul, en zijn drie zonen, en zijn wapendrager, ook al zijn mannen, te dienzelven dage te gelijk.

7 Als de mannen van Israel, die aan deze zijde van het dal waren, en die aan deze zijde der Jordaan waren, zagen, dat de mannen van Israel gevloden waren, en dat Saul en zijn zonen dood waren, zo verlieten zij de steden, en zij vloden. Toen kwamen de Filistijnen en woonden daarin.

8 Het geschiedde nu des anderen daags, als de Filistijnen kwamen, om de verslagenen te plunderen, zo vonden zij Saul en zijn drie zonen, liggende op het gebergte Gilboa.

9 En zij hieuwen zijn hoofd af, en zij togen zijn wapenen uit, en zij zonden ze in der Filistijnen land rondom, om te boodschappen in het huis hunner afgoden, en onder het volk.

10 En zij legden zijn wapenen in het huis van Astharoth; en zijn lichaam hechtten zij aan den muur te Beth-San.

11 Als de inwoners van Jabes in Gilead daarvan hoorden, wat de Filistijnen Saul gedaan hadden;

12 Zo maakten zich op alle strijdbare mannen, en gingen den gehelen nacht, en zij namen het lichaam van Saul, en de lichamen zijner zonen, van den muur te Beth-San; en zij kwamen te Jabes, en brandden ze aldaar.

13 En zij namen hun beenderen, en begroeven ze onder het geboomte te Jabes; en zij vastten zeven dagen.

1 Samuël 31 Commentary

Chapter 31

Saul's defeat and death. (1-7) Saul's body rescued by the men of Jabesh-gilead. (8-13)

Verses 1-7 We cannot judge of the spiritual or eternal state of any by the manner of their death; for in that, there is one event to the righteous and to the wicked. Saul, when sorely wounded, and unable to resist or to flee, expressed no concern about his never-dying soul; but only desired that the Philistines might not insult over him, or put him to pain, and he became his own murderer. As it is the grand deceit of the devil, to persuade sinners, under great difficulties, to fly to this last act of desperation, it is well to fortify the mind against it, by a serious consideration of its sinfulness before God, and its miserable consequences in society. But our security is not in ourselves. Let us seek protection from Him who keepeth Israel. Let us watch and pray; and take unto us the whole armour of God, that we may be able to withstand in the evil day, and having done all, to stand.

Verses 8-13 The Scripture makes no mention what became of the souls of Saul and his sons, after they were dead; but of their bodies only: secret things belong not to us. It is of little consequence by what means we die, or what is done with our dead bodies. If our souls are saved, our bodies will be raised incorruptible and glorious; but not to fear His wrath, who is able to destroy both body and soul in hell, is the extreme of folly and wickedness. How useless is the respect of fellow-creatures to those who are suffering the wrath of God! While pompous funerals, grand monuments, and he praises of men, honour the memory of the deceased, the soul may be suffering in the regions of darkness and despair! Let us seek that honour which cometh from God only.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO FIRST SAMUEL 31

This chapter gives an account of the battle between the Philistines and the Israelites, which had been preparing for, and the issue of it; in which Saul, his three sons, and his servants, were slain, upon which his army fled, and several of his cities were taken, 1Sa 31:1-7; what the Philistines did with his body and his armour, 1Sa 31:8-10; the former of which, together with the bodies of his sons, the men of Jabeshgilead rescued, and burnt them, and buried their bones under a tree at Jabesh, expressing great sorrow and concern, 1Sa 31:11-13.