Deuteronomium 23:22

22 Maar als gij nalaat te beloven, zo zal het geen zonde in u zijn.

Deuteronomium 23:22 Meaning and Commentary

Deuteronomy 23:22

But if thou shalt forbear to vow
That a man might do, though there was ability; it was expected indeed that men should vow and bring freewill offerings in proportion to their ability; whether they were of the greater sort, of the herd and flock, or of fowls, or even of fine flour, these were acceptable to the Lord: but if they were not vowed and brought,

it shall be no sin in thee;
no charge of guilt be brought or punishment laid; it should not be reckoned a crime, nor be punishable in any respect, and especially where there was a willing mind and no ability; otherwise negligence, niggardliness, and ingratitude, are not well pleasing in the sight of God.

Deuteronomium 23:22 In-Context

20 Aan den vreemde zult gij woekeren; maar aan uw broeder zult gij niet woekeren; opdat u de HEERE, uw God, zegene, in alles, waaraan gij uw hand slaat, in het land, waar gij naar toe gaat, om dat te erven.

21 Wanneer gij den HEERE, uw God, een gelofte zult beloofd hebben, gij zult niet vertrekken die te betalen; want de HEERE, uw God, zal ze zekerlijk van u eisen, en zonde zou in u zijn

22 Maar als gij nalaat te beloven, zo zal het geen zonde in u zijn.

23 Wat uit uw lippen gaat, zult gij houden en doen; gelijk als gij den HEERE, uw God, een vrijwillig offer beloofd hebt, dat gij met uw mond gesproken hebt.

24 Wanneer gij gaan zult in uws naasten wijngaard, zo zult gij druiven eten naar uw lust, tot uw verzadiging; maar in uw vat zult gij niets doen.