4
Daarna zeide hij tot Josafat: Zult gij met mij trekken in den strijd naar Ramoth in Gilead? En Josafat zeide tot den koning van Israel: Zo zal ik zijn gelijk gij zijt, zo mijn volk als uw volk, zo mijn paarden als uw paarden.
Ver. 4 And he said unto Jehoshaphat, wilt thou go with me to battle to Ramothgilead? &c.] This affair being lately canvassed at the council board, and very much on Ahab's mind, he puts this question to Jehoshaphat, his visitor, relation, and ally; wisely considering that his own forces were small, and that to have such an auxiliary might be of great advantage to him:
and Jehoshaphat said to the king of Israel, I am as thou art, my people as thy people, my horses as thy horses; meaning, that he and his soldiers, foot and horse, were at his service.
2
Maar het geschiedde in het derde jaar, als Josafat, de koning van Juda, tot den koning van Israel afgekomen was,
3
Dat de koning van Israel tot zijn knechten zeide: Weet gij, dat Ramoth in Gilead onze is? En wij zijn stil, zonder dat te nemen uit de hand van den koning van Syrie.
4
Daarna zeide hij tot Josafat: Zult gij met mij trekken in den strijd naar Ramoth in Gilead? En Josafat zeide tot den koning van Israel: Zo zal ik zijn gelijk gij zijt, zo mijn volk als uw volk, zo mijn paarden als uw paarden.
5
Verder zeide Josafat tot den koning van Israel: Vraag toch als heden naar het woord des HEEREN.
6
Toen vergaderde de koning van Israel de profeten, omtrent vierhonderd man, en hij zeide tot hen: Zal ik tegen Ramoth in Gilead ten strijde trekken, of zal ik het nalaten? En zij zeiden: Trek op, want de HEERE zal ze in de hand des konings geven.
The Dutch Staten Vertaling translation is in the public domain.