1 Samuël 25:36

36 Toen nu Abigail tot Nabal kwam, ziet, zo had hij een maaltijd in zijn huis, als eens konings maaltijd; en het hart van Nabal was vrolijk op denzelven, en hij was zeer dronken; daarom gaf zij hem niet een woord, klein noch groot, te kennen, tot aan het morgenlicht.

1 Samuël 25:36 Meaning and Commentary

1 Samuel 25:36

And Abigail came to Nabal
Having sped with David, and taken her leave of him, she returned home to her husband Nabal: and, behold, he held a feast in his house like the feast of a king;
both for the number of dishes on his table and of guests at it though only on the account of sheep shearing; but very probably there were others that were invited to this entertainment besides the shearers; covetous men are generally very profuse when they make feasts: and Nabal's heart [was] merry within him, for he [was] very drunken:
which was a very ill example for the master of the feast to set, and was one instance among others of his folly, and of his conduct answering to his name: wherefore she told him nothing less or more until the morning light;
where she had been, and what she had been about, the danger that he and the whole family were in through his rude and churlish behaviour towards David and his men, and how she had prevented it by a timely application to David, meeting him when in full march, and in a great passion, and with a firm resolution to destroy him and his; but finding Nabal in such a condition, bereaved of his reason, and incapable of attending to what she should say, said not one word about it till the next morning.

1 Samuël 25:36 In-Context

34 Want voorzeker, de HEERE, de God Israels, leeft, Die mij verhinderd heeft, van u kwaad te doen, dat, ten ware dat gij u gehaast hadt, en mij tegemoet gekomen waart, zo ware van Nabal niemand, die mannelijk is, overgebleven tot het morgenlicht!

35 Toen nam David uit haar hand, wat zij hem gebracht had; en hij zeide tot haar: Trek met vrede op naar uw huis; zie, ik heb naar uw stem gehoord, en heb uw aangezicht aangenomen.

36 Toen nu Abigail tot Nabal kwam, ziet, zo had hij een maaltijd in zijn huis, als eens konings maaltijd; en het hart van Nabal was vrolijk op denzelven, en hij was zeer dronken; daarom gaf zij hem niet een woord, klein noch groot, te kennen, tot aan het morgenlicht.

37 Het geschiedde nu in den morgen, toen de wijn van Nabal gegaan was, zo gaf hem zijn huisvrouw die woorden te kennen. Toen bestierf zijn hart in het binnenste van hem, en hij werd als een steen.

38 En het geschiedde omtrent na tien dagen, zo sloeg de HEERE Nabal, dat hij stierf.