2 Koningen 4:39

39 Toen ging er een uit in het veld, om moeskruiden te lezen, en hij vond een wilden wijnstok, en las daarvan, zijn kleed vol wilde kolokwinten, en kwam, en sneed ze in den moespot; want zij kenden ze niet.

2 Koningen 4:39 Meaning and Commentary

2 Kings 4:39

And one went out into the fields to gather herbs
To put into the pottage, the gardens affording none in this time of dearth; or, however, being scarce, were at too great a price for the sons of the prophets to purchase them; and therefore one of them went out into the field to gather what common herbs he could:

and found a wild vine, and gathered thereof wild gourds his lap full;
thought to be the same with coloquintida, the leaves of which are very like to a vine, of a very bitter taste, and a very violent purgative, which, if not remedied, will produce ulcerations in the bowels, and issue in death; some think the white brier or white vine is meant, the colour of whose berries is very inviting to look at, but very bitter and ungrateful, and it vehemently purges ^F2; the Arabs call a sort of mushroom that is white and soft by this name ^F3, but cannot be meant here, because it has no likeness to a wild vine:

and came and shred them into the pot of pottage;
cut or chopped them small, and put them into the pot:

for they knew them not;
what they were, the nature and virtue of them, being unskilful in botany.

---

FOOTNOTES:

F2 Vid. Scheuchzer. Physic. Sacr. vol. 3. p. 605, 606.
F3 Golius, col. 1817.

2 Koningen 4:39 In-Context

37 Zo kwam zij, en viel voor zijn voeten, en boog zich ter aarde, en zij nam haar zoon op, en ging uit.

38 Als nu Elisa weder te Gilgal kwam, zo was er honger in dat land, en de zonen der profeten zaten voor zijn aangezicht; en hij zeide tot zijn jongen: Zet den groten pot aan, en zied moes voor de zonen der profeten.

39 Toen ging er een uit in het veld, om moeskruiden te lezen, en hij vond een wilden wijnstok, en las daarvan, zijn kleed vol wilde kolokwinten, en kwam, en sneed ze in den moespot; want zij kenden ze niet.

40 Daarna schepten zij voor de mannen op om te eten; en het geschiedde, als zij aten van dat moes, dat zij riepen en zeiden: Man Gods, de dood is in den pot! En zij konden het niet eten.

41 Maar hij zeide: Brengt dan meel; en hij wierp het in den pot; en hij zeide: Schep voor het volk op, dat zij eten. Toen was er niets kwaads in den pot.