2 Koningen 5:11

11 Maar Naaman werd zeer toornig, en toog weg, en zeide: Zie, ik zeide bij mijzelven: Hij zal zekerlijk uitkomen, en staan, en den Naam des HEEREN, Zijns Gods, aanroepen, en zijn hand over de plaats strijken, en den melaatse ontledigen.

2 Koningen 5:11 Meaning and Commentary

2 Kings 5:11

But Naaman was wroth with him
On more accounts than one:

and went away;
not to Jordan, but from the prophet's house, with an intention to return to his own country:

behold, I thought, he will surely come out to me
this he said within himself, making no doubt of it but that he would show him so much respect and civility as to come out of his house to him, and converse with him, or invite him into it and not doing this was one thing made him wroth: and stand; he supposed that he would not only come out, but stand before him, as inferiors before their superiors in reverence, but instead of that he remained sitting within doors:

and call on the name of the Lord his God:
he expected, that as he was a prophet of the Lord, that he would have prayed to him for the cure of him:

and strike his hand over the place;
wave his hand to and fro, as the word signifies, over the place of the leprosy, as the Targum, over the place affected with it; or towards the place where he worshipped the Lord, as Ben Gersom, toward the temple at Jerusalem; or towards Jordan, the place where he bid him go and wash, as Abarbinel; but the first sense seems best: "and recover the leper"; meaning himself, heal him by the use of such means and rites.

2 Koningen 5:11 In-Context

9 Alzo kwam Naaman met zijn paarden en met zijn wagen, en stond voor de deur van het huis van Elisa.

10 Toen zond Elisa tot hem een bode, zeggende: Ga heen en was u zevenmaal in de Jordaan, en uw vlees zal u wederkomen, en gij zult rein zijn.

11 Maar Naaman werd zeer toornig, en toog weg, en zeide: Zie, ik zeide bij mijzelven: Hij zal zekerlijk uitkomen, en staan, en den Naam des HEEREN, Zijns Gods, aanroepen, en zijn hand over de plaats strijken, en den melaatse ontledigen.

12 Zijn niet Abana en Farpar, de rivieren van Damaskus, beter dan alle wateren van Israel; zou ik mij in die niet kunnen wassen en rein worden? Zo wendde hij zich, en toog weg met grimmigheid.

13 Toen traden zijn knechten toe, en spraken tot hem, en zeiden: Mijn vader, zo die profeet tot u een grote zaak gesproken had, zoudt gij ze niet gedaan hebben? Hoeveel te meer, naardien hij tot u gezegd heeft: Was u, en gij zult rein zijn?