2 Samuël 16:2

2 En de koning zeide tot Ziba: Wat zult gij daarmede? En Ziba zeide: De ezels zijn voor het huis des konings, om op te rijden en het brood en de zomervruchten, om te eten voor de jongens; en de wijn, opdat de moeden in de woestijn drinken.

2 Samuël 16:2 Meaning and Commentary

2 Samuel 16:2

And the king said unto Ziba, what meanest thou by these?
&c.] Are they to be said, or are they presents?

and Ziba said, the asses [be] for the king's household to ride on;
for himself, his wives, and children, his courtiers, and the principal officers of his house; it being usual in those times and countries for great personages to ride on asses, see ( Judges 5:10 ) ;

and the bread and summer fruits for the young men to eat;
the king's menial servants, his guards and his soldiers:

and the wine, that such as be faint in the wilderness may drink;
where no water was to be had, that their fainting spirits might be revived, and they be able whether to fight or march.

2 Samuël 16:2 In-Context

1 Als nu David een weinig van de hoogte was voortgegaan, ziet, toen ontmoette hem Ziba, Mefiboseths jongen, met een paar gezadelde ezelen, en daarop tweehonderd broden, met honderd stukken rozijnen, en honderd stukken zomervruchten, en een lederen zak wijns.

2 En de koning zeide tot Ziba: Wat zult gij daarmede? En Ziba zeide: De ezels zijn voor het huis des konings, om op te rijden en het brood en de zomervruchten, om te eten voor de jongens; en de wijn, opdat de moeden in de woestijn drinken.

3 Toen zeide de koning: Waar is dan de zoon uws heren? En Ziba zeide tot den koning: Zie, hij blijft te Jeruzalem, want hij zeide: Heden zal mij het huis Israels mijns vaders koninkrijk wedergeven.

4 Zo zeide de koning tot Ziba: Zie, het zal het uwe zijn alles wat Mefiboseth heeft. En Ziba zeide: Ik buig mij neder, laat mij genade vinden in uw ogen, mijn heer koning!

5 Als nu de koning David tot aan Bahurim kwam, ziet, toen kwam van daar een man uit, van het geslacht van het huis van Saul, wiens naam was Simei, de zoon van Gera; hij ging steeds voort, en vloekte.