Daniël 6:11

11 Toen nu Daniel verstond, dat dit schrift getekend was, ging hij in zijn huis (hij nu had in zijn opperzaal open vensters tegen Jeruzalem aan), en hij knielde drie tijden 's daags op zijn knieen, en hij bad, en deed belijdenis voor zijn God, ganselijk gelijk hij voor dezen gedaan had.

Daniël 6:11 Meaning and Commentary

Daniel 6:11

Then these men assembled
Gathered together, and went in a body to Daniel's house; knowing his times of prayer, and where, and in what manner, he used to pray, to see if they could find him at it as aforetime; that so they might have to accuse him with it. Saadiah says, they found a girl, and asked her what Daniel was doing? she told him that Daniel was on his knees, praying to his God in his chamber; immediately they went, and found as she had said: and found Daniel praying and making supplication before his God;
they went into his house, and up into his chamber, the doors not being locked, pretending perhaps business with him, and saw him at his devotions; so that they were able, upon their own knowledge, to bring in an accusation against him for breach of the king's law, and prove it.

Daniël 6:11 In-Context

9 Nu, o koning! gij zult een gebod bevestigen, en een schrift tekenen, dat niet veranderd worde, naar de wet der Meden en der Perzen, die niet mag wederroepen worden.

10 Daarom tekende de koning Darius dat schrift en gebod.

11 Toen nu Daniel verstond, dat dit schrift getekend was, ging hij in zijn huis (hij nu had in zijn opperzaal open vensters tegen Jeruzalem aan), en hij knielde drie tijden 's daags op zijn knieen, en hij bad, en deed belijdenis voor zijn God, ganselijk gelijk hij voor dezen gedaan had.

12 Toen kwamen die mannen met hopen, en zij vonden Daniel biddende en smekende voor zijn God.

13 Toen kwamen zij nader, en spraken voor den koning van het gebod des konings: Hebt gij niet een gebod getekend, dat alle man, die in dertig dagen van enigen god of mens iets verzoeken zou, behalve van u, o koning! in den kuil der leeuwen zou geworpen worden? De koning antwoordde en zeide: Het is een vaste rede, naar de wet der Meden en Perzen, die niet mag wederroepen worden.