Deuteronomium 8:16

16 Die u in de woestijn spijsde met Man, dat uw vaderen niet gekend hadden; om u te verootmoedigen, en om u te verzoeken, opdat Hij u ten laatste weldeed;

Deuteronomium 8:16 Meaning and Commentary

Deuteronomy 8:16

Who fed thee in the wilderness with manna
Even all the forty years they were in it, ( Exodus 16:35 ) which thy fathers knew not; when they first saw it, ( Exodus 16:15 )

that he might humble thee, and that he might prove thee;
they were kept humble, being dependent on God for their daily bread, having nothing in the wilderness to support themselves with; and this tried them, whether they would trust in God for their daily supply, and be thankful for it, or not:

to do thee good at thy latter end;
that by living on such light bread, and this only and continually, his goodness might appear the greater, and be the sweeter to them, when they came into a land abounding with all good things; which is not to be understood of the latter end and last days of their commonwealth, as our version, with the Septuagint, Samaritan, Arabic versions, and others, and the Targum of Onkelos; but of time following nearer, and the phrase should be rendered "hereafter" {y}; which better agrees with the promise of a divine blessing; though, come when it would, it was the more acceptable for the trial; as heaven will be the sweeter to the saints, through the afflictions, hardships, straits, and difficulties, which attend them here.

---

FOOTNOTES:

F25 (Ktyrxab) "tandem", Tigurine version, Vatablus, Piscator; "posthac", Noldius, p. 180. No. 807.

Deuteronomium 8:16 In-Context

14 Uw hart zich alsdan verheffe, dat gij vergeet den HEERE, uw God, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis, uitgevoerd heeft;

15 Die u geleid heeft in die grote en vreselijke woestijn, waar vurige slangen, en schorpioenen, en dorheid, waar geen water was; Die u water uit de keiachtige rots voortbracht;

16 Die u in de woestijn spijsde met Man, dat uw vaderen niet gekend hadden; om u te verootmoedigen, en om u te verzoeken, opdat Hij u ten laatste weldeed;

17 En gij in uw hart zegt: Mijn kracht, en de sterkte mijner hand heeft mij dit vermogen verkregen.

18 Maar gij zult gedenken den HEERE, uw God, dat Hij het is, Die u kracht geeft om vermogen te verkrijgen; opdat Hij Zijn verbond bevestige, dat Hij aan uw vaderen gezworen heeft, gelijk het te dezen dage is.