Ezechiël 11:2

2 En Hij zeide tot mij: Mensenkind, deze zijn de mannen, die ongerechtigheid bedenken, en die kwaden raad raden in deze stad.

Ezechiël 11:2 Meaning and Commentary

Ezekiel 11:2

Then said he unto me, son of man
That is, the Lord, or, the Spirit of the Lord, that lifted him up: these [are] the men that devise mischief;
or "vanity" ^F4; this is to be understood not of the two only that are named, though it may of them chiefly; but of all the twenty five, who formed schemes for the holding out of the siege, and for the security of the city, and of themselves in it, which was all folly and vanity: and give wicked counsel in this city;
either in ecclesiastical affairs, to forsake the worship of God, and cleave to the idols of the nations; or in civil things, as follows:

---

FOOTNOTES:

F4 (Nwa) "vanitatem", Calvin, Vatablus, Junius & Tremellius; "vanum", Cocceius, Starckius.

Ezechiël 11:2 In-Context

1 Toen hief mij de Geest op, en bracht mij tot de Oostpoort van het huis des HEEREN, dewelke ziet oostwaarts; en ziet, aan de deur der poort waren vijf en twintig mannen, en in het midden van hen zag ik Jaazanja, den zoon van Azzur, en Pelatja, den zoon van Benaja, vorsten des volks.

2 En Hij zeide tot mij: Mensenkind, deze zijn de mannen, die ongerechtigheid bedenken, en die kwaden raad raden in deze stad.

3 Die zeggen: Men moet geen huizen nabij bouwen; deze stad zou de pot, en wij het vlees zijn.

4 Daarom profeteer tegen hen; profeteer, o mensenkind!

5 Zo viel dan de Geest des HEEREN op mij, en Hij zeide tot mij: Zeg: Zo zegt de HEERE: Alzo zegt gijlieden o huis Israels! want Ik weet elkeen der dingen, die in uw geest opklimmen.