Ezechiël 21:30

30 Keer uw zwaard weder in zijn schede! In de plaats, waar gij geschapen zijt, in het land uwer woningen zal Ik u richten.

Ezechiël 21:30 Meaning and Commentary

Ezekiel 21:30

Shall I cause it to return into his sheath?
&c.] The drawn and furbished sword of the Chaldeans? no, I will not; it shall never return or be put up until the Ammonites are utterly consumed. Some read these words in the imperative, as the Targum,

``return the sword to its sheath;''

so the Vulgate Latin version, "return to thy sheath"; and so may be considered as a direction to the Ammonites to put up their swords, and not stand in their own defence, since it would be to no purpose; though Jerom, and Grotius after him, take the words to be an apostrophe to the drawn sword of the Chaldeans to sheath itself, having done its work upon the Jews and Ammonites; or to the Chaldeans to return to Babylon, and where they also should be punished; and so interpret all that follows of the destruction of the Babylonians by the Medes and Persians; but the first sense is best: I will judge thee in the place where thou wast created, in the land of
thy nativity;
not in the place where their father Ammon was born, which was at Zoar; but where they first became a kingdom and state, a body politic; or where the present generation of them were born; they should not be carried out of their own land, but destroyed in it.

Ezechiël 21:30 In-Context

28 En gij, mensenkind, profeteer en zeg: Alzo zegt de Heere HEERE, van de kinderen Ammons, en van hun smading; zo zeg: Het zwaard, het zwaard is uitgetrokken, het is ter slachting geveegd om te verdoen, om te glinsteren;

29 Terwijl zij u ijdelheid zien, terwijl zij u leugen voorzeggen, om u op de halzen te stellen dergenen, die van de goddelozen verslagen zijn, welker dag gekomen was ten tijde der uiterste ongerechtigheid.

30 Keer uw zwaard weder in zijn schede! In de plaats, waar gij geschapen zijt, in het land uwer woningen zal Ik u richten.

31 En Ik zal over u Mijn gramschap uitgieten, Ik zal tegen u door het vuur Mijner verbolgenheid blazen; en Ik zal u overgeven in de hand van brandende mensen, smeders des verderfs.

32 Het vuur zult gij tot spijze zijn, uw bloed zal zijn in het midden des lands; uwer zal niet gedacht worden; want Ik, de HEERE, heb het gesproken.