Genesis 24:5

5 En die knecht zeide tot hem: Misschien zal die vrouw mij niet willen volgen in dit land; zal ik dan uw zoon moeten wederbrengen in het land, waar gij uitgetogen zijt?

Genesis 24:5 Meaning and Commentary

Genesis 24:5

And the servant said unto him
Before he would take the oath, being cautious of it, and desirous of knowing how far it reached, and what it would or would not oblige him to, which was prudently done: peradventure the woman will not be to follow me into this land;
supposing this should be the case, as it is not unlikely that the woman would object to coming along with him to the land of Canaan, and insist upon Isaac's coming into her country, and dwelling there, what must then be done? must I needs bring thy son again unto the land from whence thou
camest?
that is, must I agree with the woman on these terms, and promise that Isaac shall come and dwell with her in Mesopotamia? Now there was good reason for the servant's putting this question, since he was neither ignorant of the call of Abraham out of that laud, no more to return to it, nor of the promise of the land of Canaan to him and his posterity: and as for bringing Isaac "again", where he never had been in person, this may be accounted for by his being in the loins of Abraham when he was there, and came from thence, as Levi is said to be in his loins when he paid tithes to Melchizedek, and to pay them in him, ( Hebrews 7:9 Hebrews 7:10 ) ; and in like manner he might be said to be brought again, or return to Abraham's country, should he ever go there, as all the seed of Abraham are said in the fourth generation to come to Canaan again, though they had none of them been in person there before, ( Genesis 15:16 ) ; besides, as Drusius observes, to bring again, or return, signifies sometimes only to bring on, or to go to some certain place, see ( Ruth 1:10 Ruth 1:22 ) ; however, the justness of the expression is confirmed by Abraham's answer in the next words.

Genesis 24:5 In-Context

3 Opdat ik u doe zweren bij den HEERE, den God des hemels, en den God der aarde, dat gij voor mijn zoon geen vrouw nemen zult van de dochteren der Kanaanieten, in het midden van welke ik woon;

4 Maar dat gij naar mijn land, en naar mijn maagschap trekken, en voor mijn zoon Izak een vrouw nemen zult.

5 En die knecht zeide tot hem: Misschien zal die vrouw mij niet willen volgen in dit land; zal ik dan uw zoon moeten wederbrengen in het land, waar gij uitgetogen zijt?

6 En Abraham zeide tot hem: Wacht u, dat gij mijn zoon niet weder daarheen brengt!

7 De HEERE, de God des hemels, Die mij uit mijns vaders huis en uit het land mijner maagschap genomen heeft, en Die tot mij gesproken heeft, en Die mij gezworen heeft, zeggende: Aan uw zaad zal Ik dit land geven! Die Zelf zal Zijn Engel voor uw aangezicht zenden, dat gij voor mijn zoon van daar een vrouw neemt.