Markus 6:47

47 En als het nu avond was geworden, zo was het schip in het midden van de zee, en Hij was alleen op het land.

Markus 6:47 Meaning and Commentary

Mark 6:47

And when even was come
The second evening, and it was properly night:

the ship was in the midst of the sea;
of Galilee, about twenty five or thirty furlongs from the shore; see ( John 6:19 ) ;

and he alone on the land;
upon the mountain. This is observed, partly to show what distress the disciples were in, in the midst of the sea, having a hard gale of wind, and their master not with them; and partly to show that there was no way, humanly speaking, of Christ's getting to the ship, in order to go over; and is an illustration of the following miracle, of walking so many furlongs, as he must, upon the water, in a stormy, blustering night, to get to it.

Markus 6:47 In-Context

45 En terstond dwong Hij Zijn discipelen in het schip te gaan, en voor henen te varen aan de andere zijde tegen over Bethsaida, terwijl Hij de schare van Zich zou laten.

46 En als Hij aan dezelve hun afscheid gegeven had, ging Hij op den berg om te bidden.

47 En als het nu avond was geworden, zo was het schip in het midden van de zee, en Hij was alleen op het land.

48 En Hij zag, dat zij zich zeer pijnigden, om het schip voort te krijgen; want de wind was hun tegen; en omtrent de vierde wake des nachts, kwam Hij tot hen, wandelende op de zee, en wilde hen voorbijgaan.

49 En zij, ziende Hem wandelen op de zee, meenden, dat het een spooksel was, en schreeuwden zeer;