Psalmen 42:2

2 Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen, alzo schreeuwt mijn ziel tot U, o God!

Psalmen 42:2 Meaning and Commentary

Psalms 42:2

My soul thirsteth for God, for the living God
Who is so called, in opposition to the idols of the Gentiles, which were lifeless statues; and who is the author, giver, and maintainer of natural life; and who has promised and provided eternal life in his Son; and is himself the fountain of life, and the fountain of living waters, and a place of broad rivers and streams: particularly his lovingkindness, which is better than life, is a pure river of water of life, the streams where make glad the saints; and hence it is that the psalmist thirsted after God, and the discoveries of his love: saying,

when shall I come and appear before God?
meaning, not in heaven, as desiring the beatific vision; but in the tabernacle, where were the worship of God, and the ark, the symbol of the divine Presence, and where the Israelites appeared before him, even in Zion; see ( Psalms 84:7 ) .

Psalmen 42:2 In-Context

1 Een onderwijzing, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach.

2 Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen, alzo schreeuwt mijn ziel tot U, o God!

3 Mijn ziel dorst naar God, naar den levenden God; wanneer zal ik ingaan, en voor Gods aangezicht verschijnen?

4 Mijn tranen zijn mij tot spijs dag en nacht; omdat zij den gansen dag tot mij zeggen: Waar is uw God?

5 Ik gedenk daaraan, en stort mijn ziel uit in mij, omdat ik placht heen te gaan onder de schare, en met hen te treden naar Gods huis, met een stem van vreugdegezang en lof, onder de feesthoudende menigte.