Richtere 19:5

5 Op den vierden dag nu geschiedde het, dat zij des morgens vroeg op waren, en hij opstond om weg te trekken; toen zeide de vader van de jonge dochter tot zijn schoonzoon: Sterk uw hart met een bete broods, en daarna zult gijlieden wegtrekken.

Richtere 19:5 Meaning and Commentary

Judges 19:5

And it came to pass on the fourth day
The time the Levite had agreed to stay being up:

when they arose early in the morning
the Levite, his concubine and servant, in order to set out on their journey: that he arose to depart; the Levite rose up from his seat to take his leave of his father-in-law, and depart from his house, and proceed on his way homeward; for rising out of his bed is before expressed:

and the damsel's father said to his son in law, comfort thy heart with
a morsel of bread;
take a breakfast first, that he might be fitter for his journey, for bread comforts or strengthens men's hearts, ( Psalms 104:15 ) though here it may be put for any and all sorts of provisions, whatever might be proper to take early in a morning, and before setting out on a journey: and afterwards go your way; he seemed as if he was willing he should set forward, after he had refreshed him with a meal.

Richtere 19:5 In-Context

3 En haar man maakte zich op, en toog haar na, om naar haar hart te spreken, om haar weder te halen; en zijn jongen was bij hem, en een paar ezels. En zij bracht hem in het huis haars vaders. En als de vader van de jonge vrouw hem zag, werd hij vrolijk over zijn ontmoeting.

4 En zijn schoonvader, de vader van de jonge vrouw, behield hem, dat hij drie dagen bij hem bleef; en zij aten en dronken, en vernachtten aldaar.

5 Op den vierden dag nu geschiedde het, dat zij des morgens vroeg op waren, en hij opstond om weg te trekken; toen zeide de vader van de jonge dochter tot zijn schoonzoon: Sterk uw hart met een bete broods, en daarna zult gijlieden wegtrekken.

6 Zo zaten zij neder, en zij beiden aten te zamen, en dronken. Toen zeide de vader van de jonge vrouw tot den man: Bewillig toch en vernacht, en laat uw hart vrolijk zijn.

7 Maar de man stond op, om weg te trekken. Toen drong hem zijn schoonvader, dat hij aldaar wederom vernachtte.