Numberi 6

1 En de HEERE sprak tot Mozes, zeggende:

2 Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Wanneer een man of een vrouw zich afgescheiden zal hebben, belovende de gelofte eens Nazireers, om zich den HEERE af te zonderen;

3 Van wijn en sterken drank zal hij zich afzonderen; wijnedik, en edik van sterken drank zal hij niet drinken, noch enige vochtigheid van druiven zal hij drinken, noch verse of gedroogde druiven eten.

4 Al de dagen van zijn Nazireerschap zal hij niet eten van iets, dat van den wijnstok des wijns gemaakt is, van de kernen af tot de basten toe.

5 Al de dagen der gelofte van zijn Nazireerschap zal het scheermes over zijn hoofd niet gaan; totdat die dagen vervuld zullen zijn, die hij zich den HEERE zal afgezonderd hebben, zal hij heilig zijn, latende de lokken van het haar zijns hoofds wassen.

6 Al de dagen, die hij zich de HEERE zal afgezonderd hebben, zal hij tot het lichaam eens doden niet gaan.

7 Om zijn vader of om zijn moeder, om zijn broeder of om zijn zuster, om hen zal hij zich niet verontreinigen, als zij dood zijn; want het Nazireerschap zijns Gods is op zijn hoofd.

8 Al de dagen van zijn Nazireerschap is hij den HEERE heilig.

9 En zo de gestorvene bij hem onvoorziens haastelijk gestorven ware, dat hij het hoofd van zijn Nazireerschap zou verontreinigd hebben, zo zal hij op den dag zijner reiniging zijn hoofd bescheren; op den zevenden dag zal hij het bescheren.

10 En op den achtsten dag zal hij twee tortelduiven, of twee jonge duiven brengen tot den priester, tot de deur van de tent der samenkomst.

11 De priester nu zal een bereiden ten zondoffer, en een ten brandoffer, en zal voor hem verzoening doen, van dat hij aan het dode lichaam gezondigd heeft; alzo zal hij zijn hoofd op dienzelfden dag heiligen.

12 Daarna zal hij de dagen van zijn Nazireerschap den HEERE afzonderen, en zal een lam, dat eenjarig is, brengen ten schuldoffer; en de vorige dagen zullen vallen, omdat zijn Nazireerschap verontreinigd was.

13 En dit is de wet des Nazireers: op den dag, als de dagen van zijn Nazireerschap zullen vervuld zijn, zal hij dit brengen tot de deur van de tent der samenkomst.

14 Hij dan zal tot zijn offerande den HEERE offeren een volkomen eenjarig lam ten brandoffer, en een volkomen eenjarig ooilam ten zondoffer, en een volkomen ram ten dankoffer.

15 En een korf ongezuurde koeken, koeken van meelbloem, met olie gemengd, en ongezuurde vladen, met olie bestreken, mitsgaders hun spijsoffer, en hun drankofferen;

16 En de priester zal het voor het aangezicht des HEEREN brengen, en zal zijn zondoffer en zijn brandoffer bereiden.

17 Hij zal ook den ram ten dankoffer den HEERE bereiden, met den korf der ongezuurde koeken; en de priester zal zijn spijsoffer en zijn drankoffer bereiden.

18 Alsdan zal de Nazireer, aan de deur van de tent der samenkomst, het hoofd van zijn Nazireerschap bescheren; en hij zal het hoofdhaar van zijn Nazireerschap nemen, en hij zal het leggen op het vuur, dat onder het dankoffer is.

19 Daarna zal de priester een gezoden schouder nemen van den ram, en een ongezuurden koek uit den korf, en een ongezuurde vlade; en hij zal ze op de handen des Nazireers leggen, nadat hij zijn Nazireerschap afgeschoren heeft.

20 En de priester zal die bewegen ten beweegoffer, voor het aan gezicht des HEEREN; het is een heilig ding voor den priester, met de borst des beweegoffers, en met den schouder des hefoffers; en daarna zal die Nazireer wijn drinken.

21 Dit is de wet des Nazireers, die zijn offerande den HEERE voor zijn Nazireerschap zal beloofd hebben, behalve wat zijn hand bekomen zal; naar zijn gelofte, welke hij beloofd zal hebben, alzo zal hij doen, naar de wet van zijn Nazireerschap.

22 En de HEERE sprak tot Mozes, zeggende:

23 Spreek tot Aaron en zijn zonen, zeggende: Alzo zult gijlieden de kinderen Israels zegenen, zeggende tot hen:

24 De HEERE zegene u, en behoede u!

25 De HEERE doe Zijn aangezicht over u lichten, en zij u genadig!

26 De HEERE verheffe Zijn aangezicht over u, en geve u vrede!

27 Alzo zullen zij Mijn Naam op de kinderen Israels leggen; en Ik zal hen zegenen.

Numberi 6 Commentary

Chapter 6

The law concerning the Nazarites. (1-21) The form of blessing the people. (22-27)

Verses 1-21 The word Nazarite signifies separation. Some were appointed of God, before their birth, to be Nazarites all their days, as Samson and John the Baptist. But, in general, it was a vow of separation from the world and devotedness to the services of religion, for a limited time, and under certain rules, which any person might make if they pleased. A Nazarite is spoken of as well known; but his obligation is brought to a greater certainty than before. That the fancies of superstitious men might not multiply the restraints endlessly, God gives them rules. They must not drink wine or strong drink, nor eat grapes. Those who separate themselves to God, must not gratify the desires of the body, but keep it under. Let all Christians be very moderate in the use of wine and strong drink; for if the love of these once gets the mastery of a man, he becomes an easy prey to Satan. The Nazarites were to eat nothing that came of the vine; this may teach the utmost care to avoid sin, and all that borders upon it, and leads to it, or may be a temptation to us. They must not cut their hair. They must neither poll their heads, nor shave their beards; this was the mark of Samson being a Nazarite. This signified neglect of the body, and of the ease and ornament of it. Those who separate themselves to God, must keep their consciences pure from dead works, and not touch unclean things. All the days of their separation they must be holy to the Lord. This was the meaning of those outward observances, and without this they were of no account. No penalty or sacrifice was appointed for those who wilfully broke their vow of being Nazarites; they must answer another day for such profane trifling with the Lord their God; but those were to be relieved who did not sin wilfully. There is nothing in Scripture that bears the least resemblance to the religious orders of the church of Rome, except these Nazarites. But mark the difference, or rather how completely opposed! The religious of that church are forbidden to marry; but no such restriction is laid upon the Nazarites. They are commanded to abstain from meats; but the Nazarites might eat any food allowed other Israelites. They are not generally forbidden wine, not even on their fasting days; but the Nazarites might not have wine at any time. Their vow is lasting, even to the end of their lives; the Nazarites' vow was only for a limited time, at their own will; and in certain cases not unless allowed by husbands or parents. Such a thorough difference there is between rules of man's invention and those directed in Scripture, Let us not forget that the Lord Jesus is not only our Surety, but also our example. For his sake we must renounce worldly pleasures, abstain from fleshy lusts, be separate from sinners, make open profession of our faith, moderate natural affections, be spiritually-minded, and devoted to God's service, and desirous to be an example all around us.

Verses 22-27 The priests were solemnly to bless the people in the name of the Lord. To be under the almighty protection of God our Saviour; to enjoy his favour as the smile of a loving Father, or as the cheering beams of the sun; while he mercifully forgives our sins, supplies our wants, consoles the heart, and prepares us by his grace for eternal glory; these things form the substance of this blessing, and the sum total of all blessings. In so rich a list of mercies worldly joys are not worthy to be mentioned. Here is a form of prayer. The name Jehovah is three times repeated. The Jews think there is some mystery; and we know what it is, the New Testament having explained it. There we are directed to expect the blessing from the grace of our Lord Jesus Christ, the love of the Father, and the communion of the ( 2 Corinthians. 13:14 ) yet they are not three Lords, but one Lord.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO NUMBERS 6

In this chapter is given the law concerning Nazarites, Nu 6:1,2; which directs what they were to abstain from, from drinking wine, or any strong liquors, from shaving their heads, and defiling themselves with the dead, Nu 6:3-8; and in case of a defilement, directions are given what offerings a Nazarite should bring to be offered for him, Nu 6:9-12; and when the time of his Nazariteship was up, an account is given of what rites and ceremonies should then be performed, Nu 6:13-21; and the chapter is concluded with the form of blessing the children of Israel, to be used by Aaron and his sons, Nu 6:22-27.