2 Samuël 18:2

2 Voorts zond David het volk uit, een derde deel onder de hand van Joab, en een derde deel onder de hand van Abisai, den zoon van Zeruja, Joabs broeder, en een derde deel onder de hand van Ithai, den Gethiet. En de koning zeide tot het volk: Ik zal ook zelf zekerlijk met ulieden uittrekken.

2 Samuël 18:2 Meaning and Commentary

2 Samuel 18:2

And David sent forth a third part of the people under the hand
of Joab
Very likely that which made the centre of the army, since Joab was the general of the army; though this distribution was made when David thought to have headed the army himself, and so made with respect to that:

and a third part under the hand of Abishai the son of Zeruiah, Joab's
brother;
who was next to Joab in the army, and fought with him against the Syrians and Ammonites, ( 2 Samuel 10:10 2 Samuel 10:11 ) ;

and a third part under the hand of Ittai the Gittite;
of whom see ( 2 Samuel 15:19 ) ; of these two parts consisted the right and left wings of the army:

and the king said unto the people;
the soldiers, and particularly the officers:

I will surely go forth with you myself also;
in which he seemed very resolute and peremptory; and this he proposed to do, not merely to animate the soldiers with his presence, and to show that he was willing to hazard his life with them, but chiefly for the sake of Absalom, to preserve his life, if possible.

2 Samuël 18:2 In-Context

1 En David monsterde het volk, dat met hem was; en hij stelde over hen oversten van duizenden, en oversten van honderden.

2 Voorts zond David het volk uit, een derde deel onder de hand van Joab, en een derde deel onder de hand van Abisai, den zoon van Zeruja, Joabs broeder, en een derde deel onder de hand van Ithai, den Gethiet. En de koning zeide tot het volk: Ik zal ook zelf zekerlijk met ulieden uittrekken.

3 Maar het volk zeide: Gij zult niet uittrekken; want of wij te enen male vloden, zij zullen het hart op ons niet stellen; ja, of de helft van ons stierf, zij zullen het hart op ons niet stellen; maar gij zijt nu als tien duizend onzer. Zo zal het nu beter zijn, dat gij ons uit de stad ter hulpe zijt.

4 Toen zeide de koning tot hen: Ik zal doen, wat goed is in uw ogen. De koning nu stond aan de zijde van de poort, en al het volk trok uit bij honderden en bij duizenden.

5 En de koning gebood Joab, en Abisai, en Ithai, zeggende: Handelt mij zachtkens met den jongeling, met Absalom. En al het volk hoorde het, als de koning aan al de oversten van Absaloms zaak gebood.