Deuteronomium 1:17

17 Gij zult het aangezicht in het gericht niet kennen; gij zult den kleine, zowel als den grote, horen; gij zult niet vrezen voor iemands aangezicht; want het gericht is Godes; doch de zaak, die voor u te zwaar zal zijn, zult gij tot mij doen komen, en ik zal ze horen.

Deuteronomium 1:17 Meaning and Commentary

Deuteronomy 1:17

Ye shall not respect persons in judgment
Or pass judgment, and give sentence according to the outward appearances, circumstances, and relations of men; as whether they be friends or foes, rich or poor, old or young, men or women, learned or unlearned; truth and justice should always take place, without any regard to what persons are:

but you shall hear the small as well as the great;
persons in low, life, and in mean circumstances, as well as great and noble personages; or little causes and of no great moment, as well as those of the utmost importance; all must be attended to, a cause about a "prutah" or a farthing, as well as one about a hundred pounds, in which Jarchi instances, and if that came first it was not to be postponed:

ye shall not be afraid of the face of man;
of the frowns and threatenings of rich men, and of such as are in power and authority; not be awed or intimidated by them from doing justice; see ( Job 31:34 ) ,

for the judgment [is] God's;
judges stand in the place of God, are put into their office by him, and act under him, and for him, and are accountable to him; and therefore should be careful what judgment they make, or sentence they pass, lest they bring discredit to him, and destruction on themselves:

and the cause that is too hard for you, bring it unto me, and I will
hear it;
which is said for their encouragement, as well as was an instruction to them not to undertake a cause too difficult for them; see ( Exodus 18:22 Exodus 18:26 ) .

Deuteronomium 1:17 In-Context

15 Zo nam ik de hoofden uwer stammen, wijze en ervarene mannen, en stelde hen tot hoofden over u, oversten van duizenden, en oversten van honderden, en oversten van vijftigen, en oversten van tienen, en ambtlieden voor uw stammen.

16 En ik gebood uw rechters ter zelfder tijd, zeggende: Hoort de verschillen tussen uw broederen, en richt recht tussen den man en tussen zijn broeder, en tussen deszelfs vreemdeling.

17 Gij zult het aangezicht in het gericht niet kennen; gij zult den kleine, zowel als den grote, horen; gij zult niet vrezen voor iemands aangezicht; want het gericht is Godes; doch de zaak, die voor u te zwaar zal zijn, zult gij tot mij doen komen, en ik zal ze horen.

18 Alzo gebood ik u te dier tijd alle zaken, die gij zoudt doen.

19 Toen vertogen wij van Horeb, en doorwandelden die gans grote en vreselijke woestijn, die gij gezien hebt, op den weg van het gebergte der Amorieten, gelijk de HEERE, onze God, ons geboden had; en wij kwamen tot Kades-Barnea.