Deuteronomium 2:9

9 Toen sprak de HEERE tot mij: Beangstig Moab niet, en meng u niet met hen in den strijd; want Ik zal u geen erfenis van hun land geven, dewijl Ik aan Lots kinderen Ar ter erfenis gegeven heb.

Deuteronomium 2:9 Meaning and Commentary

Deuteronomy 2:9

And the Lord said unto me
When upon the borders of Moab:

distress not the Moabites, neither contend with than in battle;
besiege not any of their cities, nor draw them into a battle, or provoke them to fight:

for I will not give thee of their land for a possession;
at least not as yet, the measure of their sins not being fully up, and the time of their punishment not come; otherwise in David's time they were subdued, and became tributaries to him, and the Edomites also, ( 2 Samuel 8:2 2 Samuel 8:14 ) ,

because I have given Ar unto the children of Lot for a possession;
so the Moabites were, they sprung from Moab, a son of Lot by his firstborn daughter, ( Genesis 19:37 ) . Ar was the metropolis of Moab, called Ar of Moab, ( Isaiah 15:1 ) and is here put for the whole country of Moab; so Aben Ezra interprets it of Moab. Jarchi says it is the name of the province; in the Septuagint version it called Aroer.

Deuteronomium 2:9 In-Context

7 Want de HEERE, uw God, heeft u gezegend in al het werk uwer hand; Hij kent uw wandelen door deze zo grote woestijn; deze veertig jaren is de HEERE, uw God, met u geweest; geen ding heeft u ontbroken.

8 Als wij nu doorgetrokken waren van onze broederen, de kinderen van Ezau, die in Seir woonden, van den weg des vlakken velds, van Elath, en van Ezeon-Geber, zo keerden wij ons, en doortogen den weg der woestijn van Moab.

9 Toen sprak de HEERE tot mij: Beangstig Moab niet, en meng u niet met hen in den strijd; want Ik zal u geen erfenis van hun land geven, dewijl Ik aan Lots kinderen Ar ter erfenis gegeven heb.

10 De Emieten woonden te voren daarin, een groot, en menigvuldig, en lang volk, gelijk de Enakieten.

11 Dezen werden ook voor reuzen gehouden, als de Enakieten; en de Moabieten noemden hen Emieten.