Genesis 17:22

22 En Hij eindigde met hem te spreken, en God voer op van Abraham.

Genesis 17:22 Meaning and Commentary

Genesis 17:22

And he left off talking; with him
After he had finished all he had to say to him at this time. It was great condescension in the divine Being to talk with a creature; it was wonderful grace and kindness to make such promises to him, as he did, and indulge him with answers of prayer and communion with him; but the highest enjoyments of God here are not lasting; uninterrupted communion with him is reserved for another world:

and God went up from Abraham;
from the earth, where he had been with Abraham, and ascended above him up to heaven, in a visible, and very likely in an human form, in which he descended: the Targums of Onkelos and Jonathan paraphrase it, "the glory of the Lord", the glorious Shechinah, the Lord of life and glory.

Genesis 17:22 In-Context

20 En aangaande Ismael heb Ik u verhoord; zie, Ik heb hem gezegend, en zal hem vruchtbaar maken, en hem gans zeer vermenigvuldigen; twaalf vorsten zal hij gewinnen, en Ik zal hem tot een groot volk stellen;

21 Maar Mijn verbond zal Ik met Izak oprichten, die u Sara op dezen gezetten tijd in het andere jaar baren zal.

22 En Hij eindigde met hem te spreken, en God voer op van Abraham.

23 Toen nam Abraham zijn zoon Ismael, en al de ingeborenen van zijn huis, en alle gekochten met zijn geld, al wat mannelijk was onder de lieden van het huis van Abraham, en hij besneed het vlees hunner voorhuid, even ten zelfden dage, gelijk als God met hem gesproken had.

24 En Abraham was oud negen en negentig jaren, als hem het vlees zijner voorhuid besneden werd.