Jeremia 18:22

22 Laat er een geschrei uit hun huizen gehoord worden, wanneer Gij haastelijk een bende over hen zult brengen; dewijl zij een kuil gegraven hebben om mij te vangen, en strikken verborgen voor mijn voeten.

Jeremia 18:22 Meaning and Commentary

Jeremiah 18:22

Let a cry be heard from their houses
A shrieking of women and children, not only for the loss of husbands and parents, but because of the entrance of the enemy into the city, and into their houses, to take away their lives and their substance; as follows: when thou shalt bring a troop suddenly upon them;
or an army, as the Targum; either the Chaldean army, or rather the Roman army: for they have digged a pit to take me, and hid snares for my feet:
and therefore it was a just retaliation, that a troop or army should suddenly come upon them, and seize their persons and substance; though Kimchi understands it, as before, of poison, which they would have given him; but Jarchi, of a suspicion and vile calumny they raised of him, that he was guilty of adultery with another man's wife; a "whore" being called a "deep ditch" by the wise man, ( Proverbs 23:27 ) ; and so it is in the Talmud ^F8.

---

FOOTNOTES:

F8 T. Bab. Kama, fol. 16. 2.

Jeremia 18:22 In-Context

20 Zal dan kwaad voor goed vergolden worden? want zij hebben mijn ziel een kuil gegraven; gedenk, dat ik voor Uw aangezicht gestaan heb, om goed voor hen te spreken, om Uw grimmigheid van hen af te wenden.

21 Daarom, geef hun zonen den honger over, en doe ze wegvloeien door het geweld des zwaards, en laat hun vrouwen van kinderen beroofd en weduwen worden, en laat hun mannen door den dood omgebracht, en hun jongelingen met het zwaard geslagen worden in den strijd.

22 Laat er een geschrei uit hun huizen gehoord worden, wanneer Gij haastelijk een bende over hen zult brengen; dewijl zij een kuil gegraven hebben om mij te vangen, en strikken verborgen voor mijn voeten.

23 Doch Gij, HEERE! weet al hun raad tegen mij ten dode; maak geen verzoening over hun ongerechtigheid, en delg hun zonde niet uit van voor Uw aangezicht; maar laat hen nedergeveld worden voor Uw aangezicht; handel alzo met hen, ten tijde Uws toorns.