Job 38:12

12 Hebt gij van uw dagen den morgenstond geboden? Hebt gij den dageraad zijn plaats aangewezen;

Job 38:12 Meaning and Commentary

Job 38:12

Hast thou commanded the morning since thy days;
&c.] Job had lived to see many a morning, but it never was in his power to command one; he had been in such circumstances as to wish for morning light before it was, but was obliged to wait for it, could not hasten it, or cause it to spring before its time; see ( Job 7:3 Job 7:4 ) ; one of the Targums is,

``wast thou in the days of the first creation, and commandedst the morning to be?''

he was not, God was; he was before the first morning, and commanded it into being, ( Genesis 1:3-5 ) ( Isaiah 43:13 ) ;

[and] caused the dayspring to know his place;
the first spring of light or dawn of day; which though it has a different place every day in the year, as the sun ascends or descends in the signs of the Zodiac, yet it knows and observes its exact place, being taught of God.

Job 38:12 In-Context

10 Toen Ik voor haar met Mijn besluit de aarde doorbrak, en zette grendel en deuren;

11 En zeide: Tot hiertoe zult gij komen, en niet verder, en hier zal hij zich stellen tegen den hoogmoed uwer golven.

12 Hebt gij van uw dagen den morgenstond geboden? Hebt gij den dageraad zijn plaats aangewezen;

13 Opdat hij de einden der aarde vatten zou; en de goddelozen uit haar uitgeschud zouden worden?

14 Dat zij veranderd zou worden gelijk zegelleem, en zij gesteld worden als een kleed?