Klaagliederen 1:13

13 Mem. Van de hoogte heeft Hij een vuur in mijn beenderen gezonden, waarover Hij geheerst heeft; Hij heeft voor mijn voeten een net uitgebreid, Hij heeft mij achterwaarts doen keren, Hij heeft mij woest en ziek gemaakt den gansen dag.

Klaagliederen 1:13 Meaning and Commentary

Lamentations 1:13

From above hath he sent fire into my bones
Which the Targum interprets of her fortified cities, towns, or castles; as Jerusalem, more especially the temple, and the palaces of the king and nobles in it; which, though burnt by the fire of the Chaldeans, yet, this being according to the determination and by the direction of the Lord, is said to be sent from above, from heaven; so that they seemed to be as it were struck with lightning from heaven; unless it should be thought rather to be understood of the fire of divine wrath, of which the people of the Jews had a quick sense, and was like a burning fever in them: and it prevails against them;
or "it" ^F26; that is, the fire prevails against or rules over everyone of the bones, to the consumption of them: or rather, "he rules over it" ^F1; that is, God rules over the fire; directs it, and disposes of it, according to his sovereign will and pleasure, to the destruction of the strength of the Jewish nation: he hath spread a net for my feet;
in which she was entangled, so that she could not flee from the fire, and escape it, if she would. The allusion is to the taking of birds and wild beasts in nets; if God had not spread a net for the Jews, the Chaldeans could never have taken them; see ( Ezekiel 12:13 ) ( Hosea 7:12 ) ; he hath turned me back;
her feet being taken in the net, she could not go forward, but was obliged to turn back, or continue in the net, not being able to extricate her feet: or, "turned me upon my back"; as the Arabic version; laid me prostrate, and so an easy prey to the enemy; or, as the Targum,

``he hath caused me to turn the back to mine enemies:''

he hath made me desolate [and] faint all the day;
the cities being without inhabitants; the land uncultivated; the state in a sickly and languishing condition; and which continued so to the end of the seventy years' captivity.

---

FOOTNOTES:

F26 (hndryw) "et desaeviit in ea", Munster, Tigurine version; "et contrivit ipsum"; so some in Vatablus.
F1 "Et dominatus est ea", Montanus, Vatablus, Piscator.

Klaagliederen 1:13 In-Context

11 Caph. Al haar volk zucht, brood zoekende, zij hebben hun gewenste dingen voor spijs gegeven, om de ziel te verkwikken. Zie, HEERE, en aanschouw, dat ik onwaard geworden ben.

12 Lamed. Gaat het ulieden niet aan, gij allen, die over weg gaat? Schouwt het aan en ziet, of er een smart zij gelijk mijn smart, die mij aangedaan is, waarmede de HEERE mij bedroefd heeft ten dage der hittigheid Zijns toorns.

13 Mem. Van de hoogte heeft Hij een vuur in mijn beenderen gezonden, waarover Hij geheerst heeft; Hij heeft voor mijn voeten een net uitgebreid, Hij heeft mij achterwaarts doen keren, Hij heeft mij woest en ziek gemaakt den gansen dag.

14 Nun. Het juk mijner overtredingen is aangebonden door Zijn hand, zij zijn samengevlochten, zij zijn op mijn hals geklommen; Hij heeft mijn kracht doen vervallen; de HEERE heeft mij in hun handen gegeven, ik kan niet opstaan.

15 Samech. De Heere heeft al mijn sterken in het midden van mij vertreden; Hij heeft een bijeenkomst over mij uitgeroepen, om mijn jongelingen te verbreken; de Heere heeft de wijnpers der jonkvrouw, der dochter van Juda, getreden.