Leviticus 25:4

4 Doch in het zevende jaar zal voor het land een sabbat der rust zijn, een sabbat den HEERE; uw akker zult gij niet bezaaien en uw wijngaard niet besnijden.

Leviticus 25:4 Meaning and Commentary

Leviticus 25:4

But in the seventh year shall be a sabbath of rest unto the
land
From all tillage of it, from planting and cultivating any sort of trees in it; and even from digging pits, ditches; and caves, as say the Jewish writers ^F13: and this was typical of that rest which believers enter into under the Gospel dispensation, and of the rest in the new Jerusalem state, and especially in the ultimate glory; not only from the labours of the body, but of the mind, through sin, Satan, doubts and fears, and through conflicts with various enemies, and when even all spiritual labours and services will be at an end but that of praise:

a sabbath for the Lord;
for his honour and glory, to ascertain his property in the land, to show the power of his providence, and display his goodness in his care of all creatures, without any means used by them:

thou shalt neither sow thy field nor prune thy vineyard;
under which are comprehended all acts of agriculture, which respect the cultivation of vines, olives, figs, and, according to the Misnah ^F14, there were some instruments which it was not lawful to sell to an artificer in the seventh year, such as a plough, with all belonging to it, a yoke, a fan, a spade, but he may sell him a scythe, or a sickle, or a cart, and all its instruments; and which the commentators ^F15 interpret of one that is suspected of working in that year; the house of Shammai say, an heifer that ploughed might not be sold that year.

---

FOOTNOTES:

F13 Torat Cohenim apud Yalkut, ut supra. (par. 1. fol. 191. 1.)
F14 Sheviith, c. 5. sect. 6.
F15 Maimon. & Bartenora in ib.

Leviticus 25:4 In-Context

2 Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Wanneer gij zult gekomen zijn in dat land, dat Ik u geve, dan zal dat land rusten, een sabbat den HEERE.

3 Zes jaren zult gij uw akker bezaaien, en zes jaren uw wijngaard besnijden, en de inkomst daarvan inzamelen.

4 Doch in het zevende jaar zal voor het land een sabbat der rust zijn, een sabbat den HEERE; uw akker zult gij niet bezaaien en uw wijngaard niet besnijden.

5 Wat van zelf van uw oogst zal gewassen zijn, zult gij niet inoogsten, en de druiven uwer afzondering zult gij niet afsnijden; het zal een jaar der ruste voor het land zijn.

6 En de inkomst van den sabbat des lands zal voor u tot spijze zijn, voor u, en voor uw knecht, en voor uw dienstmaagd, en voor uw dagloner, en voor uw bijwoner, die bij u als vreemdelingen verkeren;