Psalmen 106:44

44 Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.

Psalmen 106:44 Meaning and Commentary

Psalms 106:44

Nevertheless he regarded their affliction
Or "looked on them in distress" ^F4; he saw their affliction, and had compassion on them; he was so far from abhorring and despising the affliction of the afflicted, that he pitied them and sympathized with them; in all their afflictions he was afflicted; he looked upon them with an eye of pity and concern, and helped them out of their troubles.

When he heard their cry;
or their "prayer", as the Targum, and so other versions; crying is prayer; and it denotes vocal and vehement prayer, such as is put up to God in distress; and which he hears and answers; his ears are open to the cries of his people.

---

FOOTNOTES:

F4 (Mhl rub aryw) "et vidit in angustia eis", Montanus, Gejerus; so Musculus, Tigurine version.

Psalmen 106:44 In-Context

42 En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.

43 Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.

44 Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.

45 En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.

46 Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.