Prediker 8

1 Wie is gelijk de wijze, en wie weet de uitlegging der dingen? De wijsheid der mensen verlicht zijn aangezicht, en de stuursheid zijns aangezichts wordt daardoor veranderd.

2 Ik zeg: Neem acht op de mond des konings; doch naar de gelegenheid van den eed Gods.

3 Haast u niet weg te gaan van zijn aangezicht; blijf niet staande in een kwade zaak; want al wat hem lust, doet hij.

4 Waar het woord des konings is, daar is heerschappij; en wie zal tot hem zeggen: Wat doet gij?

5 Wie het gebod onderhoudt, zal niets kwaads gewaar worden; en het hart eens wijzen zal tijd en wijze weten.

6 Want een ieder voornemen heeft tijd en wijze, dewijl het kwaad des mensen veel is over hem.

7 Want hij weet niet, wat er geschieden zal; want wie zal het hem te kennen geven, wanneer het geschieden zal?

8 Er is geen mens, die heerschappij heeft over den geest, om den geest in te houden; en hij heeft geen heerschappij over den dag des doods; ook geen geweer in dezen strijd; ook zal de goddeloosheid haar meesters niet verlossen.

9 Dit alles heb ik gezien, toen ik mijn hart begaf tot alle werk, dat onder de zon geschiedt: er is een tijd, dat de ene mens over den anderen mens heerst, hem ten kwade.

10 Alzo heb ik ook gezien de goddelozen, die begraven waren, en degenen, die kwamen, en uit de plaats des Heiligen gingen, die werden vergeten in die stad, in dewelke zij recht gedaan hadden. Dit is ook ijdelheid.

11 Omdat niet haastelijk het oordeel over de boze daad geschiedt, daarom is het hart van de kinderen der mensen in hen vol om kwaad te doen.

12 Hoewel een zondaar honderd maal kwaad doet, en God hem de dagen verlengt; zo weet ik toch, dat het dien zal welgaan, die God vrezen, die voor Zijn aangezicht vrezen.

13 Maar den goddeloze zal het niet welgaan, en hij zal de dagen niet verlengen; hij zal zijn gelijk een schaduw, omdat hij voor Gods aangezicht niet vreest.

14 Er is nog een ijdelheid, die op aarde geschiedt: dat er zijn rechtvaardigen, dien het wedervaart naar het werk der goddelozen, en er zijn goddelozen, dien het wedervaart naar het werk der rechtvaardigen. Ik zeg, dat dit ook ijdelheid is.

15 Daarom prees ik de blijdschap, dewijl de mens niets beters heeft onder de zon, dan te eten, en te drinken, en blijde te zijn; want dat zal hem aankleven van zijn arbeid, de dagen zijns levens, die hem God geeft onder de zon.

16 Als ik mijn hart begaf, om wijsheid te weten, en om aan te zien de bezigheid, die op de aarde geschiedt, dat men ook, des daags of des nachts, den slaap niet ziet met zijne ogen;

17 Toen zag ik alle werk Gods, dat de mens niet kan uitvinden, het werk, dat onder de zon geschiedt, om hetwelk een mens arbeidt om te zoeken, maar hij zal het niet uitvinden; ja, indien ook een wijze zeide, dat hij het zou weten, zo zal hij het toch niet kunnen uitvinden.

Prediker 8 Commentary

Chapter 8

Commendations of wisdom. (1-5) To prepare for sudden evils and death. (6-8) It shall be well with the righteous, and ill with the wicked. (9-13) Mysteries of Providence. (14-17)

Verses 1-5 None of the rich, the powerful, the honourable, or the accomplished of the sons of men, are so excellent, useful, or happy, as the wise man. Who else can interpret the words of God, or teach aright from his truths and dispensations? What madness must it be for weak and dependent creatures to rebel against the Almighty! What numbers form wrong judgments, and bring misery on themselves, in this life and that to come!

Verses 6-8 God has, in wisdom, kept away from us the knowledge of future events, that we may be always ready for changes. We must all die, no flight or hiding-place can save us, nor are there any weapons of effectual resistance. Ninety thousand die every day, upwards of sixty every minute, and one every moment. How solemn the thought! Oh that men were wise, that they understood these things, that they would consider their latter end! The believer alone is prepared to meet the solemn summons. Wickedness, by which men often escape human justice, cannot secure from death.

Verses 9-13 Solomon observed, that many a time one man rules over another to his hurt, and that prosperity hardens them in their wickedness. Sinners herein deceive themselves. Vengeance comes slowly, but it comes surely. A good man's days have some substance; he lives to a good purpose: a wicked man's days are all as a shadow, empty and worthless. Let us pray that we may view eternal things as near, real, and all-important.

Verses 14-17 Faith alone can establish the heart in this mixed scene, where the righteous often suffer, and the wicked prosper. Solomon commended joy, and holy security of mind, arising from confidence in God, because a man has no better thing under the sun, though a good man has much better things above the sun, than soberly and thankfully to use the things of this life according to his rank. He would not have us try to give a reason for what God does. But, leaving the Lord to clear up all difficulties in his own time, we may cheerfully enjoy the comforts, and bear up under the trials of life; while peace of conscience and joy in the Holy Ghost will abide in us through all outward changes, and when flesh and heart shall fail.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO ECCLESIASTES 8

The preacher begins this chapter with the praise of wisdom, from its excellency and usefulness, Ec 8:1; and advises men, if they would live quietly and comfortably, to honour and obey the king that rules over them, and not be rebellious against him, since he has great power and authority, Ec 8:2-5; and not be anxious about things to come, since there is a set time for everything, and future things cannot be known nor frustrated; and, particularly, there is no avoiding the hour and stroke of death, Ec 8:6-8; Though there are times wherein wicked men rule over others, it is to their own hurt, and they must die; and though they may be pompously buried, yet are soon forgotten, Ec 8:9,10; and the reason of their insolence is the delay of justice; yet there will come a time when it shall be well with them that fear God, and ill with the wicked, though they may live long in wickedness; and for the present it may befall good then what wicked men deserve, and wicked men may have that which might, be thought more proper for good men, Ec 8:11-14; wherefore this should give no uneasiness; but men should cheerfully and freely enjoy what they have with thankfulness, there being nothing better than that under the sun, Ec 8:15; and the chapter is concluded with observing the unsearchableness of divine Providence, Ec 5:16,17.