Deuteronomium 4:2

2 Gij zult tot dit woord, dat ik u gebiede, niet toedoen, ook daarvan niet afdoen; opdat gij bewaart de geboden van den HEERE, uw God, die ik u gebiede.

Deuteronomium 4:2 Meaning and Commentary

Deuteronomy 4:2

Ye shall not add to the word which I command you, nether shall
you diminish ought from it
Neither make new laws of their own, and join them to the law of God, and set them upon a level with it, or prefer them before it; as the Scribes and Pharisees did in Christ's time, who by their traditions made the word of God of none effect, as do the Papists also by their unwritten traditions; nor abrogate nor detract from the law of God, nor make void any part of it: or else the sense is, neither do that which is forbidden, nor neglect that which is commanded; neither be guilty of sins of omission nor commission, nor in any way break the law of God, and teach men so to do by word or by example; not a jot or tittle is either to be put to it, or taken from it, ( Proverbs 30:5 Proverbs 30:6 ) ( Matthew 5:18 Matthew 5:19 ) ( Revelation 22:18 Revelation 22:19 )

that ye may keep the commandments of the Lord your God, which I command
you;
in his name; or which he delivered unto them as his commandments, and which were to be kept just as they were delivered, without adding to them, or taking from them.

Deuteronomium 4:2 In-Context

1 Nu dan, Israel! hoor naar de inzettingen en naar de rechten, die ik ulieden lere te doen; opdat gij leeft, en henen inkomt, en erft het land, dat de HEERE, uwer vaderen God, u geeft.

2 Gij zult tot dit woord, dat ik u gebiede, niet toedoen, ook daarvan niet afdoen; opdat gij bewaart de geboden van den HEERE, uw God, die ik u gebiede.

3 Uw ogen hebben gezien, wat God om Baal-Peor gedaan heeft; want alle man, die Baal-Peor navolgde, dien heeft de HEERE, uw God, uit het midden van u verdaan.

4 Gij daarentegen, die den HEERE, uw God, aanhingt, gij zijt heden allen levende.

5 Ziet, ik heb u geleerd de inzettingen en rechten, gelijk als de HEERE, mijn God, mij geboden heeft; opdat gij alzo doet in het midden des lands, waar gij naar toe gaat, om het te erven.