Prediker 3

1 Alles heeft een bestemden tijd, en alle voornemen onder den hemel heeft zijn tijd.

2 Er is een tijd om geboren te worden, en een tijd om te sterven; een tijd om te planten, en een tijd om het geplante uit te roeien;

3 Een tijd om om te doden, en een tijd om te genezen; een tijd om af te breken, en een tijd om te bouwen;

4 Een tijd om te wenen, en een tijd om te lachen; een tijd om te kermen, en een tijd om op te springen;

5 Een tijd om stenen weg te werpen, en een tijd om stenen te vergaderen; een tijd om te omhelzen, en een tijd om verre te zijn van omhelzen;

6 Een tijd om te zoeken, en een tijd om verloren te laten gaan; een tijd om te bewaren, en een tijd om weg te werpen;

7 Een tijd om te scheuren, en een tijd om toe te naaien; een tijd om te zwijgen, en een tijd om te spreken;

8 Een tijd om lief te hebben, en een tijd om te haten; een tijd van oorlog, en een tijd van vrede.

9 Wat voordeel heeft hij, die werkt, van hetgeen hij arbeidt?

10 Ik heb gezien de bezigheid, die God den kinderen der mensen gegeven heeft, om zichzelven daarmede te bekommeren.

11 Hij heeft ieder ding schoon gemaakt op zijn tijd; ook heeft Hij de eeuw in hun hart gelegd, zonder dat een mens het werk, dat God gemaakt heeft, kan uitvinden, van het begin tot het einde toe.

12 Ik heb gemerkt, dat er niets beters voor henlieden is, dan zich te verblijden, en goed te doen in zijn leven.

13 Ja ook, dat ieder mens ete en drinke, en het goede geniete van al zijn arbeid, Dit is een gave Gods.

14 Ik weet, dat al wat God doet, dat zal in der eeuwigheid zijn, en er is niet toe te doen, noch is er af te doen; en God doet dat, opdat men vreze voor Zijn aangezicht.

15 Hetgeen geweest is, dat is nu, en wat wezen zal, dat is alrede geweest; en God zoekt het weggedrevene.

16 Verder heb ik ook gezien onder de zon, ter plaatse des gerichts, aldaar was goddeloosheid; en ter plaatse der gerechtigheid, aldaar was goddeloosheid.

17 Ik zeide in mijn hart: God zal den rechtvaardige en den goddeloze oordelen; want aldaar is de tijd voor alle voornemen, en over alle werk.

18 Ik zeide in mijn hart van de positie der mensenkinderen, dat God hen zal verklaren, en dat zij zullen zien, dat zij als de beesten zijn aan zichzelven.

19 Want wat den kinderen der mensen wedervaart, dat wedervaart ook den beesten; en enerlei wedervaart hun beiden; gelijk die sterft, alzo sterft deze, en zij allen hebben enerlei adem, en de uitnemendheid der mensen boven de beesten is geen; want allen zijn zij ijdelheid.

20 Zij gaan allen naar een plaats; zij zijn allen uit het stof, en zij keren allen weder tot het stof.

21 Wie merkt, dat de adem van de kinderen der mensen opvaart naar boven, en de adem der beesten nederwaarts vaart in de aarde?

22 Dies ik gezien heb, dat er niets beters is, dan dat de mens zich verblijde in zijn werken, want dat is zijn deel; want wie zal hem daarhenen brengen, dat hij ziet, hetgeen na hem geschieden zal?

Prediker 3 Commentary

Chapter 3

The changes of human affairs. (1-10) The Divine counsels unchangeable. (11-15) The vanity of worldly power. (16-22)

Verses 1-10 To expect unchanging happiness in a changing world, must end in disappointment. To bring ourselves to our state in life, is our duty and wisdom in this world. God's whole plan for the government of the world will be found altogether wise, just, and good. Then let us seize the favourable opportunity for every good purpose and work. The time to die is fast approaching. Thus labour and sorrow fill the world. This is given us, that we may always have something to do; none were sent into the world to be idle.

Verses 11-15 Every thing is as God made it; not as it appears to us. We have the world so much in our hearts, are so taken up with thoughts and cares of worldly things, that we have neither time nor spirit to see God's hand in them. The world has not only gained possession of the heart, but has formed thoughts against the beauty of God's works. We mistake if we think we were born for ourselves; no, it is our business to do good in this life, which is short and uncertain; we have but little time to be doing good, therefore we should redeem time. Satisfaction with Divine Providence, is having faith that all things work together for good to them that love him. God doeth all, that men should fear before him. The world, as it has been, is, and will be. There has no change befallen us, nor has any temptation by it taken us, but such as is common to men.

Verses 16-22 Without the fear of the Lord, man is but vanity; set that aside, and judges will not use their power well. And there is another Judge that stands before the door. With God there is a time for the redressing of grievances, though as yet we see it not. Solomon seems to express his wish that men might perceive, that by choosing this world as their portion, they brought themselves to a level with the beasts, without being free, as they are, from present vexations and a future account. Both return to the dust from whence they were taken. What little reason have we to be proud of our bodies, or bodily accomplishments! But as none can fully comprehend, so few consider properly, the difference between the rational soul of man, and the spirit or life of the beast. The spirit of man goes upward, to be judged, and is then fixed in an unchangeable state of happiness or misery. It is as certain that the spirit of the beast goes downward to the earth; it perishes at death. Surely their case is lamentable, the height of whose hopes and wishes is, that they may die like beasts. Let our inquiry be, how an eternity of existence may be to us an eternity of enjoyment? To answer this, is the grand design of revelation. Jesus is revealed as the Son of God, and the Hope of sinners.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO ECCLESIASTES 3

The general design of this chapter is to confirm what is before observed, the vanity and inconstancy of all things; the frailty of man, and changes respecting him; his fruitless toil and labour in all his works; that it is best to be content with present things, and cheerful in them, and thankful for them; that all comes from the hand of God; that such good men, who have not at present that joy that others have, may have it, since there is a time for it; and that sinners should not please themselves with riches gathered by them, since they may be soon taken from them, for there is a time for everything, Ec 3:1; of which there is an induction of particulars, Ec 3:2-8; so that though every thing is certain with God, nothing is certain with men, nor to be depended on, nor can happiness be placed therein; there is no striving against the providence of God, nor altering the course of things; the labour of man is unprofitable, and his travail affliction and vexation, Ec 3:9,10; and though all God's works are beautiful in their season, they are unsearchable to man, Ec 3:11; wherefore it is best cheerfully to enjoy the present good things of life, Ec 3:12,13; and be content; for the will and ways and works of God are unalterable, permanent, and perfect, Ec 3:14,15; and though wicked men may abuse the power reposed in them, and pervert public justice, they will be called to an account for it in the general judgment, for which there is a time set, Ec 3:16,17; and yet, such is the stupidity of the generality of men, that they have no more sense of death and judgment than the brutes, and live and die like them, Ec 3:18-21; wherefore it is best of all to make a right use of power and riches, or what God has given to men, for their own good and that of others, since they know not what shall be after them, Ec 3:22.