Richtere 13

1 En de kinderen Israels voeren voort te doen, dat kwaad was in de ogen des HEEREN; zo gaf de HEERE hen in de hand der Filistijnen veertig jaren.

2 En er was een man van Zora, uit het geslacht van een Daniet, wiens naam was Manoach; en zijn huisvrouw was onvruchtbaar en baarde niet.

3 En een Engel des HEEREN verscheen aan deze vrouw, en Hij zeide tot haar: Zie nu, gij zijt onvruchtbaar, en hebt niet gebaard; maar gij zult zwanger worden, en een zoon baren.

4 Zo wacht u toch nu, en drink geen wijn noch sterken drank, en eet niets onreins.

5 Want zie, gij zult zwanger worden, en een zoon baren, op wiens hoofd geen scheermes zal komen; want dat knechtje zal een Nazireer Gods zijn, van moeders buik af; en hij zal beginnen Israel te verlossen uit der Filistijnen hand.

6 Toen kwam deze vrouw in, en sprak tot haar man, zeggende: Er kwam een Man Gods tot mij, Wiens aangezicht was als het aangezicht van een Engel Gods, zeer vreselijk; en ik vraagde Hem niet, van waar Hij was, en Zijn naam gaf Hij mij niet te kennen.

7 Maar Hij zeide tot mij: Zie, gij zult zwanger worden, en een zoon baren; zo drink nu geen wijn noch sterken drank, en eet niets onreins; want dat knechtje zal een Nazireer Gods zijn, van moeders buik af tot op de dag zijns doods.

8 Toen aanbad Manoach den HEERE vuriglijk, en zeide: Och, HEERE! dat toch de Man Gods, Dien Gij gezonden hebt, weder tot ons kome, en ons lere, wat wij dat knechtje doen zullen, dat geboren zal worden.

9 En God verhoorde de stem van Manoach; en de Engel Gods kwam wederom tot de vrouw. Zij nu zat in het veld, doch haar man Manoach was niet bij haar.

10 Zo haastte de vrouw, en liep, en gaf het haar man te kennen; en zij zeide tot hem: Zie, die Man is mij verschenen, Welke op dien dag tot mij kwam.

11 Toen stond Manoach op, en ging zijn huisvrouw na; en hij kwam tot dien Man, en zeide tot Hem: Zijt gij die Man, Dewelke tot deze vrouw gesproken hebt? En Hij zeide: Ik ben het.

12 Toen zeide Manoach: Nu, dat Uw woorden komen; maar wat zal des knechtjes wijze en zijn werk zijn?

13 En de Engel des HEEREN zeide tot Manoach: Van alles, wat Ik tot de vrouw gezegd heb, zal zij zich wachten.

14 Zij zal niet eten van iets, dat van de wijnstok des wijns voortkomt; en wijn en sterke drank zal zij niet drinken, noch iets onreins eten; al wat Ik haar geboden heb, zal zij onderhouden.

15 Toen zeide Manoach tot den Engel des HEEREN: Laat ons U toch ophouden, en een geitenbokje voor Uw aangezicht bereiden.

16 Maar de Engel des HEEREN zeide tot Manoach: Indien gij Mij zult ophouden, Ik zal van uw brood niet eten; en indien gij een brandoffer zult doen, dat zult gij den HEERE offeren. Want Manoach wist niet, dat het een Engel des HEEREN was.

17 En Manoach zeide tot den Engel des HEEREN: Wat is Uw naam, opdat wij U vereren, wanneer Uw woord zal komen.

18 En de Engel des HEEREN zeide tot hem: Waarom vraagt gij dus naar Mijn naam? Die is toch Wonderlijk.

19 Toen nam Manoach een geitenbokje, en het spijsoffer, en offerde het op den rotssteen, den HEERE. En Hij handelde wonderlijk in Zijn doen; en Manoach en zijn huisvrouw zagen toe.

20 En het geschiedde, als de vlam van het altaar opvoer naar den hemel, zo voer de Engel des HEEREN op in de vlam des altaars. Als Manoach en zijn huisvrouw dat zagen, zo vielen zij op hun aangezichten ter aarde.

21 En de Engel des HEEREN verscheen niet meer aan Manoach, en aan zijn huisvrouw. Toen bekende Manoach, dat het een Engel des HEEREN was.

22 En Manoach zeide tot zijn huisvrouw: Wij zullen zekerlijk sterven, omdat wij God gezien hebben.

23 Maar zijn huisvrouw zeide tot hem: Zo de HEERE lust had ons te doden, Hij had het brandoffer en spijsoffer van onze hand niet aangenomen, noch ons dit alles getoond, noch ons om dezen tijd laten horen, zulks als dit is.

24 Daarna baarde deze vrouw een zoon, en zij noemde zijn naam Simson; en dat knechtje werd groot, en de HEERE zegende het.

25 En de Geest des HEEREN begon hem bij wijlen te drijven in het leger van Dan, tussen Zora en tussen Esthaol.

Richtere 13 Commentary

Chapter 13

The Philistines, Samson announced. (1-7) The angel appears to Manoah. (8-14) Manoah's sacrifice. (15-23) Birth of Samson. (24,25)

Verses 1-7 Israel did evil: then God delivered them again into the hands of the Philistines. When Israel was in this distress, Samson was born. His parents had been long childless. Many eminent persons were born of such mothers. Mercies long waited for, often prove signal mercies; and by them others may be encouraged to continue their hope in God's mercy. The angel notices her affliction. God often sends comfort to his people very seasonably, when they feel their troubles most. This deliverer of Israel must be devoted to God. Manoah's wife was satisfied that the messenger was of God. She gave her husband a particular account, both of the promise and of the precept. Husbands and wives should tell each other their experiences of communion with God, and their improvements in acquaintance with him, that they may help each other in the way that is holy.

Verses 8-14 Blessed are those who have not seen, and yet, as Manoah, have believed. Good men are more careful and desirous to know the duty to be done by them, than to know the events concerning them: duty is ours, events are God's. God will guide those by his counsel, who desire to know their duty, and apply to him to teach them. Pious parents, especially, will beg Divine assistance. The angel repeats the directions he had before given. There is need of much care for the right ordering both of ourselves and our children, that we may be duly separate from the world, and living sacrifices to the Lord.

Verses 15-23 What Manoah asked for instruction in his duty, he was readily told; but what he asked to gratify his curiosity, was denied. God has in his word given full directions concerning our duty, but never designed to answer other questionings. There are secret things which belong not to us, of which we must be quite contented to be ignorant, while in this world. The name of our Lord is wonderful and secret; but by his wonderful works he makes himself known as far as is needful for us. Prayer is the ascent of the soul to God. But without Christ in the heart by faith, our services are offensive smoke; in him, acceptable flame. We may apply this to Christ's sacrifice of himself for us; he ascended in the flame of his own offering, for by his own blood he entered in once into the holy place, ( Hebrews 9:12 ) . In Manoah's reflections there is great fear; We shall surely die. In his wife's reflection there is great faith. As a help meet for him, she encouraged him. Let believers who have had communion with God in the word and prayer, to whom he has graciously manifested himself, and who have had reason to think God has accepted their works, take encouragement from thence in a cloudy and dark day. God would not have done what he has done for my soul, if he had designed to forsake me, and leave me to perish at last; for his work is perfect. Learn to reason as Manoah's wife; If God designed me to perish under his wrath, he would not give me tokens of his favour.

Verses 24-25 The Spirit of the Lord began to move Samson when a youth. This was evidence that the Lord blessed him. Where God gives his blessing, he gives his Spirit to qualify for the blessing. Those are blessed indeed in whom the Spirit of grace begins to work in the days of their childhood. Samson drank no wine or strong drink, yet excelled in strength and courage, for he had the Spirit of God moving him; therefore be not drunk with wine, but be filled with the Spirit.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO JUDGES 13

This chapter relates the birth of Samson, another of the judges of Israel, which was foretold by an angel to his mother, who told her husband of it, Jud 13:1-7 upon whose entreaty the angel appeared again, and related the same to them both, Jud 13:8-14 and who was very, respectfully treated by the man, and by the wonderful things he did was known by him to be an angel of the Lord, which greatly surprised him, Jud 13:15-23 and the chapter is closed with an account of the birth of Samson, and of his being early endowed with the Spirit of God, Jud 13:24,25.